Geheimen uit het museum: stereoscoop

Eos Memo haalt opmerkelijke objecten uit onze musea van onder het stof. Dit keer: de stereoscoop.

De Holmeskijker, genoemd naar zijn Amerikaanse uitvinder Oliver Wendell Holmes, was op het einde van de 19de eeuw erg populair. Op het uiteinde van deze stereoscoop, gemaakt in de jaren 1870, werden twee foto’s geplaatst, elk onder een lichtjes verschillende hoek genomen. De lenzen aan de andere zijde zorgen ervoor dat elk oog maar één van beide foto’s ziet. In onze hersenen worden beide beelden samengevoegd, en dat creëert de illusie van diepte. Zo bootst het toestel de manier na waarop we in het dagelijks leven in 3D zien, namelijk doordat elk van onze ogen onze omgeving onder een iets andere hoek waarneemt. De stereoscoop brak pas echt door bij het grote publiek na de wereldtentoonstelling in Londen in 1851. De ontwikkeling van betere stereoscopen ging hand in hand met de ontwikkeling van de fotografie. Foto’s bekijken door een stereoscoop werd de norm en er kwamen speciale stereofototoestellen op de markt, met twee lenzen. Door de verbeterde kwaliteit van het fotopapier en het drukproces, waardoor het mogelijk werd om grotere en betere foto’s af te drukken, raakte het toestel wat in de vergetelheid.