Dyslectische kinderen capteren minder goed spraak

Kinderen waarvan de hersenen niet goed reageren op gesproken woorden, lezen slechter. Amerikaanse wetenschappers denken daarmee een biologische 'marker' voor dyslexie te hebben gevonden, en hopen met hoortoestelletjes dyslexie te kunnen voorkomen.

Onderzoekers van Northwestern University ontdekten een biologisch mechanisme dat een belangrijke rol speelt bij het lezen. Volgens hen is er een systematisch verband tussen de leesvaardigheid van bepaalde kinderen en de consequentie waarmee hun hersenen reageren op spraak. Ze registreerden de hersengolven van 100 schoolgaande kinderen terwijl hun leerkracht in de klas aan het vertellen was. Ze ontdekten daarbij dat de kinderen waarvan de hersenen het meest consequent reageerden op gesproken woorden, de beste lezers waren. En dat de kinderen waarvan de hersenen er het minst consequent op reageerden, het slechtst scoorden bij leesopdrachten.
 

Gelukkig betekende dit biologische verschil niet dat de kinderen waarvan de hersenen het slechts reageerden op spraak, gedoemd waren slecht te blijven lezen. De manier waarop hersenen reageren op spraak kan namelijk worden getraind. De kinderen kregen een toestelletje ter beschikking dat veel weg had van een gehoorapparaat. Door de leraar door een microfoon te laten praten die draadloos met de toestelletjes was verbonden, kwam zijn stem direct in het oor van de kinderen terecht. De hersenen van de kinderen die de toestelletjes gebruikten, reageerden consequenter op de spraakklanken, waardoor de kinderen beter begonnen te lezen.
 

Door de toestelletjes leerden de hersenen van de kinderen zich beter te focussen op de betekenisvolle woorden van de leraar en minder aandacht te besteden aan andere geluiden. Bij kinderen die het toestelletje een jaar lang hadden gebruikt, bleven de hersenen ook zonder hulp beter op spraakklanken reageren en bleven de kinderen beter lezen. De resultaten zijn volgens de onderzoekers een belangrijke vondst voor dyslectische kinderen waarbij leren lezen moeizaam gaat. ‘Het minder consequent reageren van de hersenen op spraak komt niet bij alle dyslectische kinderen voor, maar wel bij een groot aantal ervan’, zegt prof. Nina Kraus, die het onderzoek leidde. ‘Door beter het biologische mechanisme te begrijpen dat achter lezen schuil gaat, kunnen we ook beter begrijpen hoe normaal lezen in zijn werk gaat en beter ingrijpen waar het fout loopt.’ Het onderzoek staat in Journal of Neuroscience. (ev)