We leren het van kleins af aan: vis is gezond. Vette vissoorten zoals paling, makreel, haring, sardienen en zalm zijn rijk aan omega-3-vetzuren. Deze onverzadigde vetzuren kunnen een bescherming bieden tegen hart- en vaatziekten. Daarenboven hebben kinderen omega-3-vetzuren nodig voor een goede ontwikkeling van de hersenen. Vis is ook rijk aan vitamine D en jodium.

De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties bracht een lijvig rapport uit over het visbestand in de wereld. Twee elementen vallen op: we verbruiken dubbel zoveel vis als een halve eeuw geleden, en één derde van de visvangst wordt verspild. Na de vangst word bijvoorbeeld een grote hoeveelheid vis achtergelaten op zee.

Er wordt verwacht dat de visvangst de volgende decennia nog zal stijgen met 18 procent. Vooral in ontwikkelingslanden zijn er te veel boten en niet genoeg vis, in tegenstelling tot ontwikkelde landen, waar de visvangst gereglementeerd wordt. Goed nieuws is dat 60 procent van de commerciële vissoorten op biologisch duurzaam niveau gevangen wordt. De meest geviste soorten in de oceanen zijn de alaskakoolvis en de ansjovis. Gemiddeld bedraagt de visconsumptie in de wereld 20 kilogram per persoon per jaar, maar er zijn grote variaties gaande van 10 kilogram in Afrika tot 25 kilogram in Oceanië. 

Een vleesportie vervangen door vis heeft voordelen voor de gezondheid. Zo bevat vis minder verzadigde vetzuren die schadelijk kunnen zijn voor hart- en vaatstelsel. De Voedingsdriehoek van Gezond Leven plaatst vis terecht in een lichtgroene categorie. Dit betekent dat het gezond is, maar dat je de consumptie best beperkt tot één portie per week, omwille van de duurzame ontwikkeling van onze planeet. 

Om te blijven genieten van vis, moeten we in de toekomst meer inzetten op de aquacultuur, alsook de verspilling beperken. Weggegooide vis zou tot vismeel kunnen verwerkt worden om de aquacultuur te voeden. Het is alvast een goede evolutie dat 60 procent van de visvangst op duurzame wijze gebeurt.