Helpt het genoom van de teek de ziekte van Lyme verslaan?

Genetici hebben het genoom van de hertenteek, die de ziekte van Lyme veroorzaakt, ontrafeld.

Teken, kleine spinachtige parasieten die zich voeden met bloed, hebben wereldwijd elk jaar duizenden doden op hun geleedpotige geweten. In Europa hebben we vooral last van de schapenteek Ixodes ricinus, die elk jaar meer dan 65.000 mensen besmet met de ziekte van Lyme. In Noord-Amerika wordt vervult de hertenteek Ixodes scapularis een vergelijkbare schurkenrol.

Van die laatste heeft een internationaal team van genetici nu het volledige genoom uitgespeld, zo meldde Nature Communications enkele dagen geleden. En dat biedt een interessant voorsmaakje op het genoom van onze eigen schapenteek, waarvoor momenteel een gelijkaardig project loopt.

Wetenschappers waren onder meer benieuwd naar de eiwitten die instaan voor de spectaculaire groeispurt van de teek, die in enkele dagen tijd honderd keer groter kan worden. Vinden ze daar geen achilleshiel, dan is het arsenaal aan genen dat codeert voor de vertering en waterhuishouding een mogelijk doelwit: een lichaam dat in korte tijd zoveel bloed te slikken krijgt, is vast kwetsbaar.

De met het oog op preventie meest veelbelovende genen zijn echter deze die kunnen voorkomen dat we door besmette teken gebeten worden. Daarom wordt nu onderzocht welke speekseleiwitten vereist zijn voor de overleving van de Borrelia-bacterie, die de ziekte van Lyme veroorzaakt, en hoe de zintuigen waarmee teken telkens een nieuwe gastheer vinden kunnen worden uitgeschakeld. (tv)