Kijk eens op je interne klok
01 maart 2017 door SSTWetenschappers hebben een methode ontwikkeld om uit slechts één bloedstaal de status van ons circadiaan ritme af te lezen.
Wij mensen zijn niet echt vriendelijk voor ons bioritme. Door frequent lange vliegreizen te maken, brengen we onze interne klok hopeloos in de war. En door tot laat ’s avonds voor de computer te zitten of zelfs met de tablet of smartphone in bed laten we ons lichaam geloven dat een actieve dag meer dan twintig uur duurt. Met alle gevolgen van dien: zelfs na een drukke werkdag hebben we moeite om in slaap te geraken (waardoor vroeg opstaan een immense opgave wordt) en overdag worden we geplaagd door plotse aanvallen van vermoeidheid.
De wetenschappers analyseren een bloedstaal op vijftien genen en laten er een algoritme op los.
Het zou dus geen kwaad kunnen als we een middel hadden dat nauwkeurig aangeeft hoe laat ons lichaam denkt dat het is – om er vervolgens beter rekening mee te houden. En kijk, Amerikaanse genetici hebben nu een methode ontwikkelt waarmee ze heel precies onze interne klok kunnen aflezen. Ze doen dat door een bloedstaal (afkomstig van een simpele prik) te analyseren en op een arsenaal van vijftien genen een algoritme los te laten. Het gaat daarbij allemaal om genen die een rol spelen in de werking van ons bioritme.
Het voordeel van de methode is dat ze ook toelaat de impact van veranderingen in de dag-nachtcyclus en het slaap-waakritme te meten op ons bioritme. Uit de eerste testen blijkt dat die impact alvast zeer groot is en direct: een kleine verandering heeft onmiddellijk effect.
De methode maakt het ook mogelijk om zogenaamde chronotherapie uit te voeren bij patiënten die daar baat bij hebben. Daarbij worden medicijnen op een specifiek tijdstip – volgens de interne klok – toegediend, zodat het effect maximaal is.
