Een hondenneus zou het makkelijker maken om in luchthavens en op festivals mensen die besmet zijn met het coronavirus op te sporen. Klopt dat?
Waar komt dit nieuws vandaan?
Duitse veeartsen gingen na of honden getraind kunnen worden om het coronavirus te herkennen. Bij mensen die besmet geraken door het coronavirus, bevat de uitgeademde lucht scheikundige bestanddelen die honden zouden kunnen opsporen.
De onderzoekers selecteerden 8 honden die een week lang getraind werden om geuren te herkennen van coronapatiënten. Om de honden te trainen, verzamelden de onderzoekers speeksel van coronapatiënten. Via geurtrechters konden de honden op een veilige manier snuffelen. Wanneer ze erin slaagden een coronageur op te sporen, kregen ze een beloning. Er waren 7 geurtrechters, en slechts één bevatte het coronavirus. Die opstelling was uiteraard belangrijk om alles anoniem en blind te laten verlopen.
- In gemiddeld 83% van de gevallen konden de honden een coronapositief staal correct opsporen. Sommige honden scoorden daarbij 95%, en andere slechts 70%.
- In gemiddeld 96% van de gevallen konden de honden een coronanegatief staal correct opsporen. Daarbij scoorden sommige honden zelfs tot 99%, en andere 92%.
De onderzoekers besluiten dat honden kunnen ingezet worden om personen besmet met het coronavirus in grote groepen op te sporen.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Deze veelbelovende studie heeft een aantal nadelen:
- De coronapositieve speekselstalen kwamen van zwaar zieke personen uit ziekenhuizen. Het is nog niet zeker of de honden dezelfde resultaten kunnen bereiken met minder zieke personen in grote groepen mensen.
- Er waren zeer grote verschillen tussen de honden in hun vermogen om positieve gevallen op te sporen:
- In gemiddeld 17% van de gevallen konden de honden een positief staal niet opsporen, maar voor sommige honden liep dat op tot 30%.
- Het lijkt dus essentieel om honden te selecteren die beter scoren.
- In de Duitse studie werden steeds dezelfde stalen van coronapositieve personen gebruikt. Daardoor kan de hond de geur van de persoon associëren met een beloning, en niet met het coronavirus.
Kortom: de resultaten zijn verrassend, maar meer onderzoek is nodig bij grotere groepen honden alvorens we besluiten kunnen trekken.
Intussen verschenen nog andere veelbelovende studies, maar de inhoud werd nog niet gecontroleerd door collega-wetenschappers (‘peer review’). Honden zouden het coronavirus bij personen kunnen opsporen zelfs voordat de eerste symptomen optreden. Ook dat moet verder onderzoek nog bevestigen.
Conclusie
Honden kunnen specifieke scheikundige stoffen herkennen die door personen met covid-19 worden uitgeademd. Dat opsporingsvermogen van de geteste honden verschilt echter aanzienlijk: sommige honden doen het met vrij grote nauwkeurigheid, andere zijn minder accuraat. Meer onderzoek bij grotere groepen is nodig om besluiten te trekken.
