Uitbuiting en verhandeling voor gedwongen arbeid en huwelijk raakt ruim 40 miljoen mensen wereldwijd.
Niet-begeleide migranten- en vluchtelingenjongens in Griekenland, arbeiders in de visindustrie in Zuid-Oostazië, kinderen die seksueel uitgebuit worden in de Verenigde Staten, het is maar een greep uit 40 miljoen slachtoffers van moderne slavernij. Onder hen is 29 miljoen vrouw of meisje, 11 miljoen kind of adolescent en 10 miljoen man of jongen. Dat betekent dat per 1.000 mensen wereldwijd er 5 à 6 als slaaf leven, waarvan 1 op 4 minderjarig is.
De onderzoekers van the London School of Hygiene & Tropical Medicine stellen dat de arbeidsuitbuiting van deze mensen zorgt voor een volksgezondheidsprobleem dat behandeld zou moeten worden.
Arbeidsmigratie is een economische en sociale praktijk waar miljoenen mensen in de wereld profeit van hebben, maar mensenhandel en de uitbuiting van lage loonarbeiders is daarbij alomtegenwoordig. Uitbuitingspraktijken worden vaak ondersteund door bedrijfsmodellen die gebruikmaken van wegwerpwerk, ondoorgrondbare productieketens, bemiddelaars die grote marges pakken en overheden die geen beschermingsmaatregels treffen.
Ze veroorzaken groter wordende economische en sociale scheidslijnen. Initiatieven om mensenhandel aan te pakken vereisen gerichte acties om de schade te voorkomen die uitbuiters in elke fase van de arbeidsmigratiecyclus veroorzaken, om zo de cyclus van rechteloosheid te doorbreken die vaak verschillende generaties omvat.
Om de problemen goed aan te kunnen pakken, start er in PLOS Medicine een reeks publicaties van onderzoeken die de problemen die komen kijken bij de extreme risico’s die mensen in veelal de visserij, productie en huishoudelijk werk lopen, evidence based in kaart brengen. Zodat uitbuiting in de toekomst opgelost en voorkomen kan worden.
Lees ook:
