Pleisters tegen doorligwonden

Patiënten die lang aan hun bed gekluisterd zijn, hebben vaak last van doorligwonden. Die gaan niet alleen gepaard met pijn en ongemak, maar ook met een verhoogd risico op overlijden.

Tot voor kort dachten artsen dat doorligwonden te wijten zijn aan druk op de huid. Dat is niet onjuist, maar er is meer. Ze kunnen immers ook het gevolg zijn van wrijving tussen twee oppervlakken. Bij patiënten die met de rugleuning omhoog in bed liggen ontstaat door de zwaartekracht wrijving tussen de matras en de huid op het stuitbeen en op de hielen. Op die plaatsen krijgen ze dan last van doorligwonden.

Tot nu toe was er nauwelijks aandacht voor dit fenomeen. De afschuifkrachten die ontstaan bij wrijving zijn moeilijk te meten. Onderzoekers van het Maastricht UMC+ hebben nu een methode ontwikkeld om het effect van die krachten op de huid in beeld te brengen. Ze hebben de methode getest op gezonde vrijwilligers en stelden vast dat er inderdaad veel meer roodheid en huidschade ontstaat als er sprake is van een combinatie van afschuifkracht en druk dan wanneer er alleen druk is.

Om deze afschuifkrachten te voorkomen, zijn de onderzoekers van plan pleisters uit te testen die nu alleen worden gebruikt om doorligwonden te behandelen. De pleisters bestaan uit een of meerdere lagen. Ze werken op basis van een mechanisch principe waarmee de krachten beter worden opgevangen en verdeeld. Bovendien bevatten ze absorberend schuim dat veel vocht zoals zweet opneemt en zo een optimaal microklimaat van de huid waarborgt.