Dierenkreten lijken op taal

Dierenkreten zijn niet zo simpel en willekeurig als wordt aangenomen.

Walvissen zingen, wolven huilen, ezels balken. Dierlijke kreten werden lange tijd beschouwd als fundamenteel verschillend van menselijke taal. Zo verschillend zelfs dat wetenschappers geen evolutionaire tussenstap vonden tussen dierengeluiden en menselijke spraak. Dierengeluiden zouden daarvoor gewoon te simpel zijn, en spraak te complex. Een nieuwe wiskundige analyse van onder andere dierlijk gezang, gehuil of gebalk suggereert nu dat dierengeluiden meer taalachtige eigenschappen hebben dan wordt aangenomen. Het is bijvoorbeeld niet zo dat dieren slechts over een eindig aantal klanken beschikken, het gebruik van die klanken is niet willekeurig en dierenkreten zijn qua opbouw vaak even complex als taal. (kv)