De coronacrisis schudde ons voedselsysteem flink door elkaar. Hét moment om de geglobaliseerde, industriële landbouw aan te pakken, volgens sommigen. Worden ecologisch en lokaal het nieuwe normaal?
De aanhoudende coronacrisis leidt tot voedseloverschotten aan de ene kant van de wereld en tekorten aan de andere. Volgens het International Panel of Experts on Sustainable Food Systems (IPES) dringt zich meer dan ooit een paradigmashift op van industriële landbouw naar agro-ecologische systemen. Ook ngo’s als Greenpeace wijzen op het belang van lokale, kleinschalige en ecologische voedselproductie.
Maar in hun extreemste vorm lijken sommige voorgestelde oplossingen nadelig voor milieu en boer. In Afrika bezuiden de Sahara is volgens een analyse in het tijdschrift Science kleinschalige landbouw de voornaamste reden voor ontbossing. Dat leidt tot meer contact tussen mensen en wilde dieren, en een verhoogd risico op ziektes die overspringen van dier naar mens. En het is hoogst onzeker of agro-ecologische productie op grote schaal mogelijk is zonder aanzienlijk lagere opbrengsten.
Om te zorgen voor voldoende voedsel, dat milieuvriendelijk geproduceerd is door een gelukkige boer, zijn er tal van herstellingen aan ons ‘gebroken’ voedselsysteem mogelijk. Die variëren per regio, en zijn aangestuurd door een sterk landbouwbeleid en overleg tussen alle spelers in de keten.
Leer het volledige artikel in de nieuwste Eos, te koop via www.tijdschriftenwinkel.be
