Menselijke cellen hebben een 'hartslag'
12 september 2017 door SSTHet kernmembraan zet gedurende een tijdspanne van een paar seconden lichtjes uit, waarna het weer krimpt – een beetje zoals een kloppend hart.
Het is allang geweten dat het membraan dat de celkern vormt – eigenlijk is het een dubbel membraan – gedurende de levenscyclus van de cel, van geboorte over celdeling tot celdood, langzaamaan groter en daarna weer kleiner wordt. Maar hoe gedraagt dat membraan zich tijdens een veel kortere tijdsspanne, waarin het cel-leven zijn gewone gangetje gaat?
Amerikaanse biologen hebben dit voor het eerst kunnen onderzoeken dankzij een speciale fluorescentiemicroscoop die hen in staat stelde om naar levende menselijke cellen te kijken. Zo zagen ze voor het eerst hoe het kernmembraan over een periode van enkele seconden uitzet, krimpt, uitzet en weer krimpt – en opnieuw en opnieuw. Alsof de celkern een hartslag bezit die de dagelijkse werking van de cel in goede banen leidt.
"Het uitzetten en krimpen is minder uitgesproken naarmate de cellen ouder werden – na verloop van tijd ‘klopt het celhart’ dus minder hard"
Maar de onderzoekers ontdekten nog iets. Zo bleek dat het uitzetten en krimpen minder uitgesproken werd naarmate de cellen ouder werden – na verloop van tijd ‘klopt het celhart’ dus minder hard. De vorsers deden hun experiment met darmcellen, die tot de kortst levende van ons lichaam behoren. Dankzij de vondst beschikken biologen nu over een duidelijk waarneembare celeigenschap gerelateerd aan een bepaalde leeftijd van een cel.
