Herinner je je nog de kleurenblindheidstest van het medisch schoolonderzoek, de zogenaamde ishiharatest? Voor mij was het een drama. Ik slaagde er niet in om cijfers te herkennen in de verzameling gekleurde stippen, wat aantoonde dat ik kleurenblind ben. Australische onderzoekers onderwierpen anemoonvissen nu aan een soortgelijk lot. De vissen kregen geen kleurenkaarten te zien, maar keken naar een display dat naast rood, groen en blauw ook violet en het voor ons onzichtbare ultraviolet uitzendt. Omdat vissen geen cijfers kunnen lezen, werden ze getraind om te happen naar de ‘afwijkende’ stip tussen de gekleurde stippen.

De onderzoekers konden zo evalueren in welke mate de vissen eenvoudige patronen en kleuren herkennen. De anemoonvissen bleken cracks te zijn in het herkennen van uv-licht. Omdat de witte strepen op de vissen uv-licht reflecteren, vermoeden de wetenschappers dat ze de strepen gebruiken om soortgenoten te herkennen of een sociale status te signaleren. De wetenschappers willen nu met hun ‘ultrakleurentelevisie’ het zicht van nog andere dieren bestuderen. Bijen bijvoorbeeld gebruiken uv-patronen op bloemen om nectar te lokaliseren. Voor ons is een ultraviolet-tv niet echt een optie. We zien de kleur niet, en je zou een zonnebril of zonnecrème moeten dragen om je ogen en huid te beschermen.