Nijlpaardenmest verstikt rivierenwater
29 mei 2018 door SSTMet hun grote hoeveelheid uitwerpselen veroorzaken de (zonne)badende reuzen vermesting en zuurstoftekort in het rivierwater.
Een nijlpaard kan tot wel vijftig kilogram aan gras en ander groen naar binnen werken tijdens één maaltijd. Dat gebeurt meestal ’s avonds en ’s nachts. Overdag liggen de grote zoogdieren te zonnebaden in poelen, ondiepe rivieren en moerassen te zonnebaden. En hun eten te verteren, waardoor hun uitwerpselen grotendeels in het water belanden.
In het geval van een omvangrijke kudde nijlpaarden worden komen er dus aanzienlijke hoeveelheden mest in het ondiepe water. Amerikaanse biologen schatten dat de Mara-rivier, in het nationaal park Maasai Mara in Kenia, zo dagelijks acht ton aan mest te verwerken krijgt.
In het regenseizoen is dat allemaal geen probleem, maar in het droge jaargetijde zorgt de mest voor eutrofiëring (algengroei door overmatige bemesting) en zelfs hypoxie (zuurstoftekort). Hierdoor krijgen vissen en insecten het moeilijker om te overleven in het ondiepe water.
De biologen gingen op veldonderzoek langs de Ruaha-rivier in Tanzania, waar ze over een lengte van vijftig kilometer waterstalen verzamelden. Op de plekken waar nijlpaarden leefden, troffen ze aanmerkelijk minder opgelost zuurstof aan en méér koolstof, stikstof en fosfaten. Het visbestand lag er ook de helft lager dan in stukken waar geen nijlpaarden leefden.
