Op zoek naar gezonken schepen met satellietbeelden

Satellieten kunnen voortaan helpen bij het opsporen van scheepswrakken. Naar schatting zouden er ongeveer drie miljoen wrakken over de zeebodem verspreid liggen.

Het koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen onderzocht de concentratie zwevende deeltjes of ‘materie in suspensie’ (SPM) die door scheepswrakken geproduceerd wordt. Satellieten met hoge resolutie zoals de Landsat-8 van de NASA kunnen zulke deeltjes makkelijk detecteren door de kleur van de oceaan te meten.

De onderzoekers aan het Instituut voor Natuurwetenschappen onderzochten vier gekende scheepswrakken vlakbij de kust van Zeebrugge. Twee schepen werden aan de hand van satellietbeelden teruggevonden. De overige twee werden begraven onder de zeebedding waardoor er geen verandering in de concentratie van zwevende deeltjes werd teruggevonden.

Landsat-8 beeld van dag 280 (2013) en bijbehorende SPM-concentratiekaart. De kruisjes geven scheepswrakken weer (Baeye et al 2016).

De kustzone was voor het gebruik van deze nieuwe techniek een uitdagend gebied voor het opsporen van wrakken door de troebelheid van het water. Satellietbeelden zijn een goedkoop alternatief en een goede aanvulling voor het gebruikelijke akoestisch onderzoek en onderzoek met lasers.

Verdere studies moeten uitwijzen of de zwevende deeltjes van wrakken die dieper in de zee strandden ook identificeerbaar zijn voor satellieten. De vier scheepswrakken vlakbij Zeebrugge lagen slechts enkele kilometers verwijderd van de kust. (aw)