In gesteente van meer dan een miljard jaar oud vonden wetenschappers sporen van fycocyanine terug, de ‘chlorofyl’ van blauwalgen.
Een team van Australische geologen verrichte boringen in de Sahara in Mauretanië, meer bepaald in het Taoudenni-bekken, de grootste geologische formatie van West-Afrika. Deze sedimentgesteenten maakten een miljard jaar geleden deel uit van de oceaanbodem.
Na verpulvering van enkele samples van de gesteenten – die vandaag onder een tientallen meters dikke zandlaag liggen – troffen de onderzoekers sporen aan van gefossiliseerd fycocyanine, de stof die cyanobacteriën (blauwalgen) produceren wanneer ze aan fotosynthese doen. Cyanobacteriën worden, net als algen, weleens de planten van de oceaan genoemd, waar ze een belangrijke voedingsbron zijn voor het zeeleven.
"De kleur varieert van bloedrood naar paars in droge vorm, en naar roze in opgeloste vorm"
Met een ouderdom van 1,1 miljard jaar zijn de sporen meteen het (tot nog toe oudste) pigment ooit gevonden op aarde. De kleur varieert van bloedrood naar paars in droge vorm, en naar roze in opgeloste vorm.
De vondst toont volgens de onderzoekers ook aan dat cyanobacteriën een miljard jaar geleden alomtegenwoordig waren in de oceanen, en dat de grotere en meer voedzame algen toen nog eerder schaars waren. Dit verklaart waarom de eerste (zee)dieren zich pas veel later konden ontwikkelen.
