Raadsel van de wandelende rotsen is opgelost

Decennialang wist niemand hoe de loodzware rotsblokken in Death Valley konden bewegen. Tot Amerikaanse onderzoekers het mysterie ontrafelden: de stenen glijden 's winters mee op brokken ijs.

Dat ontdekten Richard en James Norris van het Scripps Institution of Oceanography. Ze rustten enkele van de stenen uit met een gps-systeem, die de plaats en beweging registreerde. Tijdens een vriesnacht in december gingen de rotsen er langzaam vandoor. Nader onderzoek wees uit dat er zich een ijslaag onder de rotsen had gevormd. Toen het ijs in stukken brak, dreven de stenen mee met de woestijnwind. Het onderzoek werd gepubliceerd in PLOS ONE.

Al sinds de jaren 1940 braken wetenschappers zich het hoofd over waar de sporen in het zand, die abrupt stoppen bij de rotsen, vandaan konden komen. Sommige theorieën stelden al dat de ruim 300 kilo zwaren stenen met de wind meewaaiden. Maar dat uitgerekend ijs daarvoor zorgt, is op zijn zachtst gezegd opvallend. Death Valley, in de Amerikaanse staten Californië en Nevada, staat immers bekend als een van 's werelds droogste, warmste plaatsten. (adw)

Sommige sporen maken zelfs een bocht.