Wereldwijd toerisme is goed voor acht procent van onze broeikasgasuitstoot. In 2013 bedroeg de uitstoot van de toeristische sector zo’n 4,5 miljard ton CO2. Dat is vier keer meer dan voorheen geschat, melden Australische wetenschappers in Nature Climate Change.
Vorige schattingen kwamen uit op 1 à 2 miljard ton, maar keken vooral naar transport en niet naar indirecte bronnen van uitstoot zoals shopping en het voedsel waaraan toeristen zich te goed doen.
Het aandeel van de luchtvaart blijft daardoor beperkt tot twaalf procent. Dat aandeel zou groter zijn wanneer je enkel rekening zou houden met wat toeristen kopen en eten bovenop wat ze sowieso thuis zouden hebben geconsumeerd, merken de onderzoekers op. Dat hebben ze niet gedaan omdat ze zicht wouden krijgen op de toeristische voetafdruk op verschillende locaties. Voor kleine maar drukbezochte eilanden zoals Cyprus, de Malediven en de Seychellen is toerisme goed voor 30 tot 80 procent van de broeikasgasuitstoot.
De Verenigde Staten hebben de grootste voetafdruk. Dat komt zowel door reizen die de Amerikanen zelf maken, als door toerisme naar de VS. Daarna volgen China, Duitsland en India.
Wereldwijd neemt de koolstofuitstoot van het toerisme met iets meer dan drie procent per jaar toe. China laat met 17 procent per jaar de snelste groei optekenen. De snelle groei doet efficiëntiewinst in de sector teniet. De uitstoot steeg van 3,9 miljard ton in 2009 tot 4,5 miljard ton in 2013.
Weinig verrassend neemt de toeristische voetafdruk toe met groeiende rijkdom – rijke mensen reizen meer. Bovendien lijkt die niet te plafonneren vanaf een bepaald welvaartsniveau.
In een business as usual scenario, verwachten de wetenschappers dat de uitstoot van de toeristische sector tegen 2025 zal toenemen tot 6,5 miljard ton CO2-equivalenten. In een ‘heel optimistisch scenario’, met onder meer grote efficiëntiewinsten, kan de voetafdruk beperkt blijven tot 5 miljard ton.
De onderzoekers wijzen erop dat voor de uitstoot van internationaal vliegverkeer momenteel geen bindende uitstootreductiedoelstellingen gelden. Een koolstoftaks of emissiehandel zou volgens de wetenschappers kunnen helpen om de groei te remmen. Ze suggereren verder de bekende oplossingen: minder verre reizen aanmoedigen, zonder te vliegen, en meer inzetten op energie-efficiëntie. Om er meteen aan toe te voegen dat geen van beide strategieën tot dusver erg effectief is gebleken.
