Bioloog Hans Van Dyck hoopt in 2025 meer inzicht te krijgen in de impact van directe en indirecte lichtvervuiling op nachtvlinders.
Voor 2025 kijk ik uit naar een hele batterij nieuwe inzichten. Nieuwsgierigheid is en blijft de belangrijkste drijfveer van een wetenschapper. Als wetenschapper, maar zeker ook als auteur voor mijn stukjes in EOS, lees ik veel en graag over het werk van collega’s in gedragsecologie en natuurbehoud op een wereldwijde schaal. Toch permitteer ik me voor een keer een enthousiaste vooruitblik naar wetenschappelijke onderzoek dat in 2025 wordt afgerond in mijn eigen onderzoeksgroep aan het Earth & Life Institute van de UCLouvain.
Met het doctoraatsonderzoek van Evert Van de Schoot zetten we nieuwe inzichtelijke stappen in het begrijpen van hoe kunstlicht tijdens de nacht het leven verandert van nachtdieren zoals motten. Samen met een reeks burgerwetenschappers konden we in tuinen met of zonder directe invloed van straatverlichting nagaan wat dat doet met de mottengemeenschap. Bovendien werd het onderzoek uitgevoerd in een regio met veel diffuse, indirecte lichtvervuiling aan het firmament - dat heet skyglow in het jargon - en een regio met veel minder skyglow.
Het is uitkijken naar de definitieve analyses over de manier waarop zowel directe als indirecte lichtvervuiling sporen nalaat voor deze insecten. Maar er werden ook verschillende labotesten opgezet om na te gaan wat nachtelijk kunstlicht doet met rupsen en hun ontwikkeling tot mot. Spannend en hoogst relevant voor de Lage Landen waar we getrakteerd worden op erg veel lichtpollutie.
