Britse, Canadese en Amerikaanse wetenschappers verzamelden massa’s gegevens over het gedrag en de hersenomvang van 90 verschillende soorten dolfijnen, walvissen en bruinvissen. Ze vonden overweldigend veel bewijsmateriaal dat walvisachtigen gesofisticeerd gedrag vertonen dat veel gelijkenissen vertoont met dat van mensen. De lijst bevatte zaken zoals:
- ze werken samen, wat beide partijen voordeel oplevert
- ze leren elkaar jagen en gereedschap gebruiken
- ze jagen samen
- ze gebruiken complexe geluiden, waaronder regionale groepsdialecten, om met elkaar te praten
- ze bootsen elkaars geluiden na, gebruiken fluitsignalen die uniek zijn voor een individu, herkennen elkaars ‘naam’
- ze werken samen met andere soorten, waaronder mensen
- ze zorgen voor elkaars jongen
- ze spelen samen
De onderzoekers legden voor het eerst een verband tussen het complexe gedrag van de walvisachtigen en hun uitzonderlijk grote en anatomisch gesofisticeerde hersenen. Ze wezen ook op de unieke en opvallende parallellen met de hersenen en het sociale gedrag van mensen en andere primaten.
Er zijn ook verschillen: walvisachtigen hebben andere hersenstructuren dan mensen. Vraag is nu hoe die heel verschillende hersenstructuren in heel verschillende diersoorten toch tot hetzelfde cognitieve en sociale gedrag kan leiden.
