Tijdens z’n embryonale fase wordt het zebravisje tijdelijk – en gedeeltelijk – vloeibaar.
Zebravisjes zijn zeer populair als modelorganisme in de moleculaire biologie. Ze planten zich snel voort, hebben weinig zorg nodig en als embryo zijn ze bovendien transparant. Daardoor kunnen ze gemakkelijk worden bestudeerd. Bovendien ontwikkelen de embryo’s zich (in de doorzichtige eitjes) buiten het lichaam van de moeder.
Biologen vermoedden al dat het zebravisje tijdens z’n embryonale stadium een vloeibare fase doormaakt – de microbiologische en fysische modellen suggereren dit. Maar biologen hebben dit nooit experimenteel kunnen vaststellen. Tot nu. Oostenrijkse onderzoekers hebben de ‘vloeibare embryonale fase’ nu grondig en gedetailleerd kunnen bestuderen bij de vissenembryo’s in hun lab.
De vloeibare fase situeert zich in het begin van de embryonale fase, vlak nadat de blastula (een hol balletje van cellen dat ruimte moet geven aan het embryo) zich heeft gevormd. Door de embryo’s van zebravisjes te onderwerpen aan fysische trek- en drukkrachten, konden de onderzoekers de viscositeit van de cellenhoopjes bepalen. Is die laag genoeg, dan gedraagt het ‘fluïdum’ zich als een vloeistof. Klaarblijkelijk is dit enkel het geval in het embryonale weefsel in het centrum van de blastula. Daar delen de cellen zo snel dat ze het contact met elkaar verliezen, waardoor de viscositeit daalt en het weefsel vloeibaar wordt.
De cellen aan de rand van de blastula bleven zich als vaste stof gedragen. Maar goed ook, anders zouden de vissenembryo’s snel uit elkaar vallen.
