Mummies geven genetische geheimen prijs

De onderzoekers  namen stalen van in totaal 151 mummies, die allemaal ooit werden opgegraven in graftombes in en rond de site van Abu Sir al Malaq (ten zuiden van Caïro aan de Nijl), maar die al sedert jaar en dag worden bewaard in de universiteit van Tübingen en een archeologisch museum in Berlijn. De gesamplede mummies dateren van de periode tussen 1.400 vóór Christus en 400 na Christus.

Niet alle stalen leverden een betrouwbare DNA-analyse op. Van negentig mummies konden de onderzoekers het mitochondriale DNA reconstrueren – dat enkel via de moederlijke lijn wordt overgeleverd. Bij slechts drie individuen konden ze een quasi-volledig genoom analyseren.

Door de genetische informatie te koppelen aan de datering van de mummies via hun graftombes, konden de wetenschappers iets leren over de verwantschap van de Oude Egyptenaren uit de relatief ‘late’ periode van hun geschiedenis met naburige volkeren. Zo bleken de mummies in Abu Sir al Malaq sterker verwant aan de prehistorische inwoners van het Midden-Oosten en de Levant, dan aan sub-Saharaanse volken. Met die volken uit de sub-Sahara zijn de huidige Egyptenaren dan weer veel nauwer verwant.

Ook bleken de invallen van Alexander de Grote tijdens de 4^de eeuw vóór Christus nauwelijks effect te hebben gehad op de genetische identiteit van de bewoners van Abu Sir al Malaq. Al kan natuurlijk zijn dat de woestijnstad ontsnapte aan de veroveringstochten van de Macedoniërs.

Met de bevindingen geven de onderzoekers een duidelijk antwoord aan de sceptici die de voorbije jaren vraagtekens hadden geplaatst bij het DNA-onderzoek op mummies.