De mens is van nature gericht op groei, op professioneel én persoonlijk vlak. Maar die focus op zelfontplooiing heeft ook een keerzijde.
Ik hou wel van een uitdaging op zijn tijd. Toen ik aan deze baan begon, koos ik enkele vakken in een psychologie-opleiding uit om met meer kennis van zaken te kunnen werken. Ook de examens deed ik mee, samen met een hoop twintigers. It was a hell of a job. Maar wat later begon het toch weer te kriebelen, en ik schreef een boek over burgerwetenschap. Daarna volgde nog een opleiding podcasting, en nu ben ik opnieuw aan een boek begonnen.
Tevredenheid en het leven zijn gangetje laten gaan: het is niets voor mij. Dat is niet zo vreemd, vertelde professor Maarten Vansteenkiste me toen ik hem ging interviewen voor deze special. De mens is van nature gericht op groei. Dat geldt natuurlijk niet alleen op professioneel vlak. Ook in onze hobby’s, in onze persoonlijkheid en in onze relaties zien we graag vooruitgang. Werken aan jezelf, het is een mantra van deze tijd. Of toch bij ons in het Westen.
We hebben niet alleen behoefte aan autonomie en competentie, maar ook aan verbondenheid
Die focus op zelfontplooiing heeft een keerzijde. Ze is heel erg gericht op het individu. Je maakt je eigen keuzes, je stelt je eigen doelen. Daarbij wordt de ander soms vergeten. Wil je promotie maken op het werk? Fijn! Maar vinden je partner en je kinderen het wel zo leuk dat je minder vaak thuis zult zijn? Jezelf ontdekken tijdens een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela? Heel waardevol! Maar je schuift wel je verantwoordelijkheden op anderen af.
Eigen keuzes maken en je eigen weg volgen, is belangrijk. Maar goede relaties met anderen onderhouden is dat ook. Ook voor jezelf. Want we hebben niet alleen behoefte aan autonomie en competentie, maar ook aan verbondenheid. Er zijn voor andere mensen, vrijwilligerswerk, het goede doen: het is niet alleen goed voor de gemeenschap, maar ook voor ons eigen welzijn. Verder in dit blad lees je dat we wellicht iets kunnen leren van niet-westerse culturen, waar zelfontplooiing vaak veel meer verbonden is met het algemeen nut of met de familie.
Denk ik te veel aan mezelf? Misschien. Hol ik mezelf voorbij? Zeer zeker, meer dan eens. Maar ik word er ook gelukkig van als ik me af en toe op een nieuw project kan storten. Het is zaak een goed evenwicht te vinden … En dat boek af te krijgen.
