Herstel na beroerte?
06 oktober 2014 door Eos-redactieMagnetische stimulatie geeft een waarheidsgetrouwer beeld over mogelijk herstel na een beroerte.
Magnetische stimulatie geeft een waarheidsgetrouwer beeld over mogelijk herstel na een beroerte.
Na een beroerte ondervinden patiënten vaak last bij het aansturen van een lichaamsdeel, zoals een arm of een been. Dat komt omdat de hersenen of zenuwbanen werden beschadigd. Herstel is mogelijk als de zenuwverbindingen tussen de hersenen en het verlamde lichaamsdeel nog intact zijn, maar of dat zo is, was tot nu toe moeilijk vast te stellen. Onderzoek van Moniek Munneke van het Radboudumc brengt daar verandering in.
De hersensignalen die de spieren aansturen, zijn te vergelijken met elektrische stroompjes tussen de hersenen en de spieren. Munneke wist die elektrische stroompjes na te bootsen met behulp van Transcraniële Magnetische Stimulatie (TMS), een techniek waarbij een sterk magneetveld wordt opgewekt door een korte maar grote stroom te laten passeren in een koperen spoel die op het hoofd van de patiënt wordt geplaatst. Dat magneetveld wekt een elektrisch veld op in de onderliggende hersenstructuren, wat leidt tot een stimulatie van de zenuwen.
Als een magneetveld wordt opgewekt boven het hersengebied dat de bewegingen aanstuurt, dan leidt dat tot een onvrijwillige samentrekking van de spieren aan de andere zijde van het lichaam. Weten de onderzoekers door magneetstimulatie de verlamde spier te bewegen, dan zijn de zenuwbanen tussen de hersenen en de spieren nog intact en is herstel mogelijk.
Parkinson
Munneke deed ook onderzoek naar andere neurologische aandoeningen. Repetitieve TMS (rTMS) – een techniek waarbij magneetstimulaties kort achter elkaar worden gegeven – gaf goede resultaten bij de ziekte van Parkinson, een aandoening die gepaard gaat met stijfheid en steeds tragere bewegingen. Door extra stimulatie van de kleine hersenen met rTMS zag ze dat deze ‘bevriezingsverschijnselen’ afnamen. De juiste toepassing van rTMS zou ook de overstimulatie kunnen remmen van bewegingszenuwen bij patiënten met de progressieve spierziekte ALS, en op die manier misschien de voortgang van de ziekte kunnen stoppen. (ev)
