Liefde voor comfort food is liefde voor de kok
31 maart 2015 door Eos-redactieAmerikaanse onderzoekers ontdekten dat onze aantrekking tot een bepaald gerecht gelinkt is aan de positieve relatie met de persoon die het gerecht voor de eerste keer voor ons bereidde.
Als u zich in tijden van groot verdriet of eenzaamheid vergrijpt aan uw favoriete zak chips of doos pralines, bedenk dan dat uw liefde voor die comfort food eigenlijk een verborgen liefde is voor de kok ervan. Een team van de Universiteit van Buffalo (VS) heeft ontdekt dat de aantrekking tot een bepaald gerecht gelinkt is aan de positieve relatie met de persoon die het gerecht voor de eerste keer voor u bereidde.
Dat comfort foods een geruststellend effect hebben en emoties van afwijzing of eenzaamheid verzachten, hebben we allemaal wel al aan den lijve ondervonden. Een nieuwe studie van de Universiteit van Buffalo (VS), gepubliceerd in het magazine Appetite, toont nu aan dat dit komt omdat comfort foods onze sociale behoeften vervullen. 'Comfort foods zijn vaak hetzelfde als wat onze ouders of grootouders in onze kindertijd voor ons bereidden. Zolang er een positieve associatie is met de persoon die het voedsel voor het eerst voor ons klaarmaakte, is er een grote kans dat we aangetrokken zijn tot datzelfde voedsel als we ons afgewezen of eenzaam voelen', vertelt Shira Gabriel, psychologe aan de Universiteit van Buffalo. 'Het is een perfect voorbeeld van klassieke conditionering.'
De bevindingen van het onderzoeksteam tonen de link aan tussen sociale functies en eetgedrag. Het verklaart waarom we zo verlekkerd zijn op bepaalde dingen, en dan voornamelijk als we ons niet goed voelen in ons vel. Gabriel: 'De studie verklaart waarom we naar comfort food grijpen, ook als we eigenlijk geen honger hebben of aan het diëten zijn. Bij de meesten gaat het dan ook om voeding die ze voornamelijk aten in hun kindertijd. In een vorige studie gaven we de deelnemers noedelsoep met kip. Enkel degenen die een sociale connectie hadden met de soep beschouwden het ook als comfort food en voelden zich geaccepteerd nadat ze ervan aten', besluit Gabriel. (cg)