Een op de drie Vlamingen krijgt ooit in zijn leven psychische problemen. Op dit eigenste moment voelt zelfs een op de vier onder ons zich slecht in zijn vel.
Denk niet alleen aan hallucinaties of paranoia, maar ook aan burn-out, alcoholverslaving, angsten of een postnatale depressie. Op zich zijn die cijfers niet opvallend. We behoren daarmee tot de middenmoot in Europa. Enkel de zelfmoordcijfers zijn, met 16 per 100.000 inwoners, bij ons hoger dan in de buurlanden. Vlamingen met psychische problemen overlijden gemiddeld trouwens 15 jaar eerder dan de algemene bevolking. En dat komt niet alleen doordat zelfmoord dat gemiddelde omlaag trekt.
Werelddag Geestelijke Gezondheid
Op 10 oktober gaat de tweede "Vlaamse" Werelddag van de Geestelijke Gezondheid door. Het thema "Samen Veerkrachtig" inspireert opnieuw heel wat mensen en organisaties om acties op te zetten en geestelijke gezondheid in de kijker te plaatsen.
Amper een op de drie zoekt professionele hulp bij psychische problemen. Want ‘Ik ben toch niet gek!’ Ook de wachtlijsten spelen hierbij een rol, net als het financiële plaatje. Psychotherapie wordt nog steeds niet terugbetaald, hoewel daar volgend jaar eindelijk verandering in komt. Psychische problemen zijn nog altijd taboe. Inspanningen zoals de Werelddag van de Geestelijke Gezondheid, elk jaar op 10 oktober, blijven dus broodnodig.
Wij schamen ons als we ons slecht voelen. Als een vriend op straat vraagt hoe het gaat, mompelen we ‘Goed, goed. En met jou?’, en lopen kop in kas snel door. Wat zou er gebeuren als we écht zouden vertellen wat er in ons omgaat?
Zullen u en ik ons alvast het volgende voornemen? Als een vriend naar ons welzijn informeert, beloven we eerlijk te antwoorden. En als die vriend ons vertelt dat hij niet goed in zijn vel zit, beloven we een luisterend, onbevangen oor te bieden. En hem of haar niet los te laten.
