Muziek als behandeling voor epilepsie

De hersenactiviteit van patiënten met epilepsie verloopt synchroon met de muziek die ze beluisteren. Die bevinding kan in de toekomst leiden tot nieuwe therapieën voor de ziekte. Dat melden Amerikaanse onderzoekers op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Psychological Association.

Ongeveer 80% van alle patiënten met epilepsie lijdt aan wat men noemt temporale-kwabepilepsie. Bij die patiënten vinden epilepsieaanvallen hun oorsprong ter hoogte van de temporale kwab van de hersenen. Dezelfde regio van de hersenen verwerkt muziek in de auditieve cortex. Dat is ook meteen de reden waarom Amerikaanse onderzoekers het effect van muziek op de hersenen van epilepsiepatiënten onderzochten.

De wetenschappers vergeleken de hersenactiviteit van mensen met en zonder epilepsie aan de hand van een elektro-encefalogram. Daarvoor werden elektroden op de hoofdhuid aangebracht. Vervolgens luisterden beide groepen naar een aantal perioden van stiltes afgewisseld met één periode klassieke muziek (Mozarts sonate voor twee piano’s in D) en één periode jazzmuziek (John Coltranes ‘My Favourite Things’) (zie de fragmenten hieronder).

Alle deelnemers vertoonden een hogere hersenactiviteit tijdens het luisteren naar muziek. De belangrijkste bevinding was echter dat de hersenactiviteit van patiënten met epilepsie meer synchroon verliep met de muziek in vergelijking met de hersenactiviteit van de deelnemers zonder epilepsie.

De Amerikaanse onderzoekers zijn ervan overtuigd dat muziektherapie de hersenactiviteit in de temporale kwab van epilepsiepatiënten kan verbeteren. Ze benadrukken dat muziek de huidige epilepsiebehandeling niet zal vervangen. Maar een combinatie van de twee behandelingsmethoden kan epilepsieaanvallen in de toekomst wel beter voorkomen.