Neurotransmitter regelt ons verlangen naar alcohol
14 februari 2018 door SGEen gevonden link tussen de neurotransmitter glutamaat en alcoholverslaving kan een aanloop vormen naar nieuwe behandelingen.
Terwijl het glutamaatniveau van niet-verslaafden enkel daalt als ze alcohol consumeren, gebeurt dat bij verslaafden al van zodra ze een stimulus zien
Als het over alcohol- en drugsgebruik gaat, zijn de dopamines het bekendst als verslavende geluksmakers. Maar naast deze neurotransmitter speelt ook glutamaat een rol bij verlangen naar alcohol. Een belangrijkere rol wellicht, zo wijst onderzoek aan de Indiana University uit.
Glutamaat is als signaalstof een ijverig werkpaard, dat andere zenuwcellen aanzet tot handelen. Hierbij speelt een groot deel van de activiteit van de signaalstof in op het beloningscentrum van de hersenen. Dat centrum is onder meer verantwoordelijk voor verslavingen.
Eerder onderzoek bij ratten legde al een link tussen glutamaatconcentraties en verslavingen. Met de nieuwe studie is het effect van de transmitter verder uitgebreid naar mensen. In dat onderzoek zijn 35 individuen onderzocht, waarvan 17 met een alcoholprobleem. Aan de hand van stimuli, zoals een afbeelding van een frisse pint, kunnen de concentraties in de hersenen van de participanten gemeten worden. De onderzoekers vonden een verschil tussen verslaafden en een controlegroep van niet-verslaafden. Bij de alcoholverslaafden stelden ze door de stimulus een daling vast in de concentratie glutamaat, terwijl dat niet het geval was bij de controlegroep.
Eenzelfde vermindering trad op wanneer de proefpersonen die pint daadwerkelijk nuttigden. Volgens de onderzoekers komt dat door de relatie die de alcoholmoleculen met de transmitter hebben. Alcohol en glutamaat binden zich namelijk aan dezelfde receptor, die daarna van vorm verandert. Met alcohol in het spel krijgt glutamaat geen kans tot binding en een ontvangende receptor krijgt hierdoor geen signaal tot actie binnen.
Terwijl niet-verslaafden enkel bij het daadwerkelijk consumeren van alcohol een daling kennen in glutamaat, is het bij verslaafden genoeg om alleen een stimulus te tonen. Dit zou betekenen dat er een relatie bestaat tussen glutamaat en verslavingen. Door deze relatie in de toekomst gericht te onderzoeken kan er gezocht worden naar nieuwe behandelmethodes voor alcoholisme en andere verslavingen.
