Onderzoek suggereert dat videospellen kinderen met een risico op ontwikkelingsdyslexie - een genetische neurologische aandoening die het verwerken van woorden bemoeilijkt - kunnen helpen door hun vermogen om gesproken woorden en geluiden waar te nemen te verbeteren.
In het spel Space Invaders Extreme 2 moet een speler wapens omhoog schieten om buitenaardse wezens die de aarde aanvallen uit te schakelen. Deze buitenaardse wezens bewegen snel, storten neer vanaf de bovenkant van het scherm en eisen het ‘leven’ van de speler op als ze de onderkant bereiken. Het vernietigen van digitale aliens lijkt misschien niets te maken te hebben met het onderscheiden van woorden. Maar eerder onderzoek heeft aangetoond dat videospellen boordevol actie, die snelle cognitieve en motorische vaardigheden vereisen om onder de knie te krijgen, de aandacht controlerende delen van de hersenen activeren die het geheugen verwerken.
Voor het nieuwe onderzoek deden 79 kinderen die nog niet konden lezen en een familiegeschiedenis van dyslexie hadden, verschillende taaltests, waaronder luisteren naar verschillen in verzonnen woorden - een taak die een uitdaging kan zijn voor dyslectische mensen. De kinderen werden vervolgens in vier groepen verdeeld. Eén groep speelde Space Invaders Extreme 2, een tweede groep speelde een videogame zonder actie, een derde volgde logopedie (de gebruikelijke behandeling voor taalstoornissen in Italië, waar het onderzoek plaatsvond) en een vierde kreeg geen interventie. Gamers speelden vier keer per week gedurende 45 minuten elk gedurende anderhalve maand, en degenen die logopedie kregen, volgden twee keer per week sessies van 45 minuten gedurende ongeveer vier maanden.
Aan het einde van het onderzoek was meer dan tachtig procent van de Space Invaders-spelers significant beter in de woordidentificatietaak dan daarvoor, en ze vertoonden grotere verbeteringen dan de andere drie groepen. De onderzoekers weten niet zeker waarom games deze specifieke taak verbeterden - scores op de andere taaltesten verbeterden niet noemenswaardig, maar ze zeggen dat deze bevinding nog steeds waardevol kan zijn. ‘Als we ons kunnen richten op deze kleine cognitieve functies voordat kinderen ouder zijn en wat hersenplasticiteit verliezen, dan kunnen we misschien (aspecten van dyslexie) behandelen voordat ze volledig gevormd zijn’, zegt co-auteur Simone Gori, neurowetenschapper aan de Universiteit van Bergamo in Italië.
Dyslexie blijft vaak onbehandeld in de overbelaste Italiaanse gezondheidszorg en schoolsystemen, zegt Marilu Gorno Tempini, een gedragsneuroloog aan de Universiteit van Californië in San Francisco die uit Italië komt. Ze zegt dat dit onderzoek veelbelovend is voor interventie op jonge leeftijd en ze hoopt dat er in de toekomst ook grotere studies in andere talen worden uitgevoerd. Khizer Khaderi, neuro-oftalmologisch chirurg aan de Universiteit van Stanford, zegt dat het nieuwe onderzoek een van de eerste is van wat hij voorspelt dat er nog vele zullen volgen om aan te tonen dat videospellen mensen met leerstoornissen kunnen helpen. ‘Ogen zijn een verlengstuk van de hersenen,’ zegt hij, ‘dus als we videospellen spelen, zijn ze direct verbonden met onze cognitieve functie - en daar ligt een groot onderzoekspotentieel.’
