Als we verliefd zijn, gebeurt er een hoop in ons lichaam. Vreemd genoeg voelen we ons zowel gestrest als gelukkig. Verschillende hormonen en neurotransmitters zijn daarvan de oorzaak.
Een cocktail van hormonen zorgt ervoor dat je niet meer kan nadenken als je verliefd bent
Zo komt er adrenaline in ons bloed. Het stresshormoon dat het lichaam prepareert om te vechten, vluchten of bevriezen. In een panieksituatie trekt het bloed uit onze maag weg, zodat onze ledematen een van deze reacties kunnen uitvoeren. Dat zorgt er ook voor dat we geen honger meer hebben. Precies: als je stapelverliefd bent, krijg je geen hap meer door je keel. Mogelijke bijwerkingen: vlinders in je buik, knikkende knieën, niet meer uit je woorden komen… Gedragingen die ook plaatsvinden vlak voor een sollicitatiegesprek.
Natuurlijk voelen we ons ook euforisch als we verliefd zijn. Zo komt het pijnstillende hormoon endorfine vrij. Samen met de neurotransmitter dopamine – belangrijk voor het ervaren van beloningen – zorgt dit voor het gevoel van euforie en geluk. Hersenscans van verliefde mensen laten zien dat er veranderingen in de hersenen optreden. Als zij een foto te zien krijgen van hun partner, activeert dat beloningsgevoelige gebieden: de nucleus accumbens en het ventrale tegmentum.
Tegelijk deactiveren de gebieden in de prefrontale cortex betrokken bij cognitie, ofwel het complexe denken. Zo kunnen we onze eigen emoties minder goed relativeren dan normaal. Ook adrenaline zorgt ervoor dat nadenken een stuk lastiger is.Die euforische hormonen en veranderingen in de hersenen zorgen ervoor dat liefde blind maakt. We kunnen minder goed nadenken, en zo neemt de verliefdheid de overhand. We wuiven negatieve gedachten snel weg en kunnen ons plots op maar één ding concentreren. De euforie zorgt ervoor dat we alle positieve kanten benadrukken en onze geliefde op een voetstuk plaatsen.
We zijn er nog niet, want ook serotonine speelt een rol. Normaal gezien zorgt deze neurotransmitter er in de prefrontale cortex voor dat we bepaald gedrag kunnen remmen. Bij verliefde mensen zijn er aanwijzingen dat de serotonineconcentratie erg laag ligt. Dat betekent dat we ons impulsiever en obsessief kunnen gedragen. Vergelijk het met een verslaving. Je richt je nog maar op één ding en verliest de andere zaken een beetje uit het oog.
Een cocktail van hormonen zorgt er dus voor dat we ons af en toe een beetje raar gedragen als we verliefd zijn. We worden blind voor iemands minpunten, maar eigenlijk ook voor de rest van ons leven. Onze wereld bestaat volledig uit één persoon. Toch is het waarschijnlijk nuttig om verliefd te zijn. Want zo vinden we een partner en zorgen we uiteindelijk voor nageslacht.
Uit de weinige onderzoeken die er zijn gedaan, blijkt dat we zo’n drie tot achttien maanden verliefd zijn. Gelukkig gedragen we ons dus maar voor een korte periode een beetje vreemd.
