Waarom papa’s niet aan babypraat doen

Vaders zouden wel eens een sleutelrol kunnen spelen in de taalontwikkeling van hun kind. Terwijl mama’s hun kroost op een kinderlijke manier toespreken om de emotionele band te versterken, zorgen vaders voor de overgang naar de echte, volwassen taal.

Moeders hebben de neiging om met een hoge stem en wisselende intonatie tegen hun kinderen te praten. Motherese, noemen wetenschappers dat. Experimenten tonen aan dat ook vaders hun spraak aanpassen, maar op een andere manier dan moeders. Dat blijkt uit een studie die de verbale interactie van vaders met hun kinderen in een dagelijkse setting onderzocht.

Het Washington State-team voorzag jonge kinderen en hun ouders van opnameapparatuur, om de sociale interacties gedurende de dag te monitoren. Met behulp van spraakherkenning konden de onderzoekers uitmaken wie wanneer aan het woord was. Zo konden ze vergelijken op welke manier moeders en vaders tegen hun kinderen spreken of tegen andere volwassenen. De studie werd uitgevoerd in klassiek samengestelde gezinnen, waarbij de ouders voltijds met hun kind samenwonen. De resultaten in eenoudergezinnen of gezinnen met ouders van hetzelfde geslacht kunnen dus verschillen.

Het resultaat van het onderzoek bevestigde wat vorige studies reeds aangaven. Moeders spreken inderdaad met een hogere stem en met wisselende intonatie tegen hun kinderen. De vaders daarentegen vertonen een ander patroon. Hun manier van spreken tegen de kinderen is niet zo verschillend van de manier waarop ze tegen andere volwassenen spreken. Al doen vaders niet aan de klassieke babypraat zoals moeders, toch gebruiken ook zij andere, minder moeilijke woorden of passen ze hun stemvolume en spraakduur aan.

Wetenschappers geloven dat moeders met hoge stem en wisselende intonatie praten omdat het aangenaam is voor kleine kinderen. Ze gebruiken het als een manier om de emotionele band te versterken. Vaders, die op een meer volwassen manier met hun kinderen praten, zouden dan weer instaan voor de spraaklink naar de buitenwereld toe, om hun kinderen vertrouwd te maken met andere spraakvormen. (cg)