Vijftigplussers en Vlamingen met een migratieachtergrond kan de moed snel in de schoenen zakken als ze een baan moeten vinden. Ze worden vaak niet eens uitgenodigd voor een eerste gesprek. Hoe komt dat? En wat doen we daaraan? Arbeidseconoom Stijn Baert (Universiteit Gent) legt de vinger op de wonde in deze aflevering van de podcast Vraag het aan.
Discriminatie op de arbeidsmarkt is niet makkelijk zwart op wit vast te stellen. Daarom worden in Vlaanderen sinds kort praktijktests uitgevoerd. Stijn Baert en zijn team versturen fictieve CV’s en motivatiebrieven naar echte bedrijven met vacatures. ‘Daaruit blijkt dat vooral mensen met een niet-Vlaamse naam in die eerste stap van het sollicitatieproces al uit de boot vallen’, zegt hij. ‘Ook oudere werkzoekenden, mensen met een beperking of een ziekte, vallen uit de boot.’ Ook opvallend: in Gent zijn vooral mensen met Turkse roots de klos; in Antwerpen zijn dat de Marokkanen.
Hoe breng je dit probleem op een wetenschappelijke manier in kaart? Zijn Vlamingen inherent racistisch of zijn er andere verklaringen voor de lage werkzaamheidsgraad van allochtonen? En hoe lossen we dit probleem op?
In deze aflevering kom je onder andere te weten …
- … of een foto meesturen met je sollicitatiebrief een slim idee is
- … dat mensen met een migratieachtergrond minder vaak een baan hebben dan autochtonen, maar dat dat niet alleen ligt aan discriminatie op de arbeidsmarkt
- … dat homofilie vele betekenissen heeft
- … waarom supermooie vrouwen minder vaak op sollicitatiegesprek mogen … als de recruiter een vrouw is
- … waarom het in het voordeel van bedrijven is om niet te discrimineren
- … hoe je je sollicitatiebrief kunt opsmukken om toch uitgenodigd te worden, en het risico op discriminatie vermindert
- … wat de gelijkenis is tussen een klinisch onderzoek van een nieuw geneesmiddel en het onderzoek naar discriminatie op de arbeidsmarkt
- … waarom moederschap een straf is
