Veertig jaar geleden zweefde de Amerikaanse astronaut Bruce McCandless vrij in de ruimte, op een paar meter van de Challenger-shuttle. Het was de eerste ruimtewandeling zonder snoer. Hoe gaat dat tegenwoordig?
Beeld: Missiespecialist Bruce McCandless zweeft vrij in de ruimte tijdens een tweede ruimtewandeling op 12 februari 1984. Deze primeur werd mogelijk gemaakt door de Manned Maneuvering Unit of MMU, een rugzak met stikstofstraalaandrijving. Credit: NASA
Tegenwoordig gaan astronauten voornamelijk op wandel door de ruimte om te werken aan het ISS. Een sinecure is dat niet, gezien de extreme omgeving. Astronauten worden blootgesteld aan extreme temperaturen en een relatief hoge stralingsconcentratie, ze lopen het risico op decompressieziekte, en moeten oppassen voor rondvliegend ruimtepuin.
Om met zulke risico’s te kunnen omgaan, moeten astronauten uitgebreid worden voorbereid. Ze volgen een doorgedreven kracht- en uithoudingsvermogentraining en leren snel beslissingen nemen in onverwachte situaties. Menselijke ruimtewandelingen zullen een integraal onderdeel blijven van de ruimtevaart. Zo wordt voor de Artemismissie een ruimtestation rond de maan gebouwd. Voor de constructie hiervan zullen astronauten ruimtewandelingen maken.
Lees meer over de geneugten én gevaren van ruimtewandelingen in de nieuwe Eos.
