De maan heeft twee ‘staarten’

Gegevens van de NASA-sonde LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explore), die van september 2013 tot april 2014 om de maan cirkelde, wijzen erop dat onze naaste begeleider een staart van minuscule stofdeeltjes achter zich aan sleept. In 1999 was met telescopen op aarde al een honderdduizenden kilometers lange staart van natriumgas achter de maan ontdekt.

Het bestaan van de stofstaart werd opgemerkt bij een poging om de natriumstaart met LADEE te onderzoeken. Dat lukte inderdaad, maar behalve de oranje signatuur van natriumatomen registreerde de spectrometer van de maansonde ook een ander, duidelijker signaal op blauwe en ultraviolette golflengten.

Een nauwkeurige analyse laat zien dat het zwakke schijnsel waarschijnlijk bestaat uit zonlicht dat verstrooid is door stofdeeltjes met afmetingen van tien nanometer (een nanometer is een miljoenste millimeter). De staart is dermate ijl, dat er vanaf de aarde niets van te zien is.

Wetenschappers vermoeden dat de stofdeeltjes bij meteorietinslagen op de maan zijn opgestoven, waarna ze door de stralingsdruk van zonlicht zijn weggeblazen. Dat verklaart meteen waarom het stof zich aan de nachtkant van de maan bevindt.