Een klein beetje water op Mars

Metershoge rotsblokken op het oppervlak van Mars brokkelen duizend keer sneller af dan tot nu toe werd gedacht. Dat blijkt uit metingen met satellietbeelden. Dit komt waarschijnlijk door de aanwezigheid van een klein beetje water.

Na een periode van meteorietinslagen en vulkanische uitbarstingen op Mars is dat water miljarden jaren geleden verdwenen of bevroren in de bodem. Sindsdien slijten weer en wind het Marsoppervlak langzaam af. Nu blijkt echter dat rotsblokken in puinstromen die in de laatste paar miljoen jaar plaatsvonden veel sneller afbrokkelen dan voor mogelijk werd gehouden.

Miljoenen jaren geleden ontstonden puinstromen op de steile hellingen van kraterwanden op Mars. Dit kwam door een beetje vocht afkomstig uit smeltende sneeuw. In de loop van de tijd bouwden deze puinwaaiers op.

Doordat het opbouwen van een puinwaaier erg langzaam gaat, ontstaan zgn ‘lobben’, van verschillende ouderdom op de puinwaaiers. Deze lobben zijn kleine waaiers van zand, grind en rotsblokken die samen de puinwaaier opbouwen. Tijdens onderzoek in de gortdroge Atacamawoestijn (Chili) observeerde onderzoeker Tjalling de Haas dat de oudste lobben van puinwaaiers veel vlakker zijn en veel minder grote rotsblokken bevatten dan de jonge lobben. Dit komt doordat ze uitelkaar gevallen zijn door de verwerende werking van een heel klein beetje water en zout.