Marswagen Curiosity rijdt door opgedroogde rivierbedding

De Amerikaanse Marswagen Curiosity, die in juli een zachte landing op het oppervlak van de Rode Planeet maakte, bevindt zich in een opgedroogde rivierbedding. Dat blijkt uit metingen aan de structuur van twee gesteenteformaties, die Hottah en Link zijn genoemd.

In beide gevallen gaat het om kleine steentjes en kiezels die 'ingemetseld' liggen in ander gesteente. De kleine, vrijwel ronde steentjes hebben afmetingen van een millimeter tot enkele centimeters. Hun ronde vorm verraadt dat ze ooit over grote afstand getransporteerd zijn en daarbij zijn afgesleten; hun forse afmetingen wijzen erop dat dat transport niet door de wind werd veroorzaakt. Uit de grootteverdeling van de kiezeltjes leiden de onderzoekers van het Curioisty-project af dat ze aanvankelijk een snelheid gehad moeten hebben van minstens enkele tientallen centimers per seconde.

De stroombedding maakt deel uit van een grote opgedroogde 'delta' op de bodem van de Marskrater Gale. Die delta is vermoedelijk ontstaan toen er enomre hoeveelheden water over de kraterrand stroomden, afkomstig uit Peace Vallis (de Vallei van de Vrede). Het feit dat de delta zoveel stroomsystemen bevat, doet vermoeden dat er gedurende lange tijd herhaaldelijk water stroomde aan het Marsoppervlak. Het is voor het eerst dat er op een andere planeet grind is aangetroffen dat door stromend water is getransporteerd.