Veel astronomen hebben een hekel aan de term ‘supermaan’: het is niet echt spectaculair en dat de term is bedacht door een astroloog helpt ook niet.
De Volle Maan geeft opmerkelijk veel licht. Niet alleen komt dit doordat de maanschijf zelf volledig verlicht is, maar ook doordat het oppervlak van de maan het zonlicht dan beter in onze richting weerkaatst. Gezien vanaf de maan staan aarde en zon dan dicht bij elkaar en een verstrooiend oppervlak weerkaatst het meeste licht terug in de richting van de lichtbron.
Soms is de maan nog iets helderder: de maanbaan is namelijk niet perfect rond maar elliptisch. De grootste afstand tot de maan is 406.700 km en de kleinste 356.400 km. Bij Volle Maan maakt dat wel iets uit. Bij de kleinste afstand is de Volle Maan 14% groter en 30% helderder dan bij de grootste afstand. Met het blote oog valt dat echter nauwelijks op vergeleken met een gemiddelde Volle Maan.
Echt zeldzaam is zo’n ‘supermaan’ ook niet: het komt bijna ieder jaar wel voor dat het Volle Maan is terwijl de maan in zijn baan wat dichter bij de aarde staat. Het is overigens goed om je te realiseren dat bij iedere omloop van de maan om de aarde, deze het punt met de kortste afstand tot de aarde passeert. Alleen is het dan niet altijd Volle Maan.
Veel astronomen hebben een hekel aan de term ‘supermaan’: het is niet echt spectaculair en dat de term is bedacht door een astroloog (in 1979) helpt ook al niet.
Toch kijken? Het precieze moment van de 'supermaan' is woensdag 8 april om 04.35 uur. Op dat tijdstip is de afstand tussen de maan en de aarde exact 363.595 kilometer.
