Vingerafdrukken op Mars verraden uitgebreid grondwatersysteem

In zijn vroege jaren bevatte de planeet Mars veel grondwater dat regelmatig aan het oppervlak kwam. Dit blijkt uit waarnemingen en experimenten van Wouter Marra van de Universiteit Utrecht, die op 22 mei op dit onderzoek promoveert.

‘Vloeibaar, stromend water heeft op het Marsoppervlak de laatste paar miljard jaar niet echt kunnen bestaan’, vertelt Marra. ‘De druk in de atmosfeer is zo laag dat vloeibaar water meteen bevriest of verdampt. Toch zijn er een heleboel structuren op de planeet die wijzen op stromend water, zoals geulen en valleien. Ik vermoedde dat het vloeibaar water dat die structuren heeft gevormd afkomstig was uit de grond, waar water wel in vloeibare vorm voorkomt. Maar omdat dit soort systemen op aarde niet of nauwelijks voorkomen heb ik schaalexperimenten uitgevoerd om er meer over te weten te komen.’

Opkomend grondwater kan verschillende bronnen hebben. Het kan van dichtbij of ver weg komen, en er kan veel of weinig druk achter zitten. Die factoren zorgen voor andere patronen in het landschap. Om te onderzoeken welke invloed de locatie van de bron uitoefent, gebruikte Marra een proefopstelling met een laag sediment, waarin grondwater uit verschillende bronnen naar de oppervlakte kon stromen.

‘Ik zag tijdens mijn experimenten dat verschillende hoeveelheden druk verschillende landschappen oplevert’, vertelt Marra. ‘Door een computermodel te maken van de resultaten kon ik aantonen dat veel structuren op Mars alleen te verklaren zijn door grote hoeveelheden grondwater.’ In de reconstructie van het grondwatersysteem laat Marra zien dat grondwater lange tijd aanwezig is geweest, en dat wellicht nog steeds is. Het grondwater stroomde herhaaldelijk naar het oppervlak, maar met grote tussenpozen en steeds minder water.

Pressurized Groundwater Eruption Experiment from Wouter Marra on Vimeo.

WORDEN WIJ ALIENS? - Reizen naar de ruimte
 

Astronomen ontdekken steeds meer planeten – zogeheten exoplaneten – waar misschien leven mogelijk is. Sterker nog: er zitten planeten tussen waar de omstandigheden om leven te verwekken gunstiger zijn dan die op aarde. Het wordt daarom met de dag waarschijnlijker dat we binnenkort buitenaards leven zullen ontdekken. Misschien zijn wij dat zelf wel. Nogal wat avonturiers dromen van een verregaande verkenning van de kosmos. Een kolonie op Mars is daarin slechts een tussenstap naar andere, meer leefbare planeten. Wat houdt ons nog tegen?