Voor het eerst kunnen wetenschappers nagaan wat er gebeurt als een kunstorgaan krijgt af te rekenen met ziektekiemen.
"De lever-op-een-chip vertoonde reacties op het virus vergelijkbaar met een échte lever, waaronder de aanmaak van immuuncellen"
Het idee van een orgaan-op-een-chip, een hippe benaming voor een simulatie in het lab van een menselijk orgaan, gaat al een tijdje mee. Als de simulatie immers dicht genoeg tegen de werkelijkheid aanleunt, kunnen tal van klinische testen op dieren én mensen worden afgevoerd.
Een orgaan-op-een-chip is opgebouwd uit een matrix met menselijke orgaancellen die zowel fysiologisch, mechanisch als structureel het échte orgaan nabootsen. Kleine buisjes tussen de cellen simuleren bijvoorbeeld de bloedsomloop. Het voordeel van de techniek is dat levende cellen veel langer meegaan vergeleken met meer traditionele methodes, zoals met de celcultuur in het petrischaaltje.
Een team van Amerikaanse en Britse onderzoekers heeft nu voor het eerst een lever-op-een-chip blootgesteld aan virusdeeltjes van hepatitis B – een veelvoorkomende soa die in zeldzame gevallen leverschade veroorzaakt. Vooralsnog bestaat er geen bruikbaar labmodel voor een infectie met dit virus. Precies daardoor hebben medici er nog geen goede behandeling tegen kunnen ontwikkelen.
De lever-op-een-chip vertoonde reacties op het virus vergelijkbaar met een echte lever, waaronder de aanmaak van immuuncellen. Maar de wetenschappers zagen ook dat het virus er goed in slaagt zich te verstoppen voor de afweerreacties van het kunstmatige immuunsysteem. Dat willen ze nu verder in detail onderzoeken.
Foto: Wyss Institute (Harvard University)
