Om aan de groeiende vraag tegemoet te komen, doen grote boerenbedrijven steeds meer een beroep op precisielandbouw.
Een steeds dichter bevolkte wereld heeft ook steeds meer voedsel nodig. Alleen kan de landbouwgrond geen gelijke tred houden. De dreiging van een voedselcrisis kan makkelijk escaleren tot regionale of zelfs wereldwijde instabiliteit. Om aan de groeiende vraag tegemoet te komen, doen grote boerenbedrijven steeds meer een beroep op precisielandbouw. Zo kunnen ze hun opbrengst verhogen, afval verminderen, en de economische en veiligheidsrisico’s inperken die onlosmakelijk met de landbouwstiel verbonden zijn.
Minder vervuiling
In de traditionele landbouw zijn alle beslissingen over het planten, de oogst, irrigatie, pesticiden en bemesting voor volledige akkers en velden afhankelijk van de regionale omstandigheden en van lessen uit het verleden. Bij precisielandbouw gaat het er heel anders aan toe. Met een combinatie van sensoren, robots, gps, mapping tools en software voor data-analyse krijgen de gewassen zorg op maat, en dat zonder dat het extra werkuren vereist.
Vaste sensoren, robots en drones met een camera vergaren beelden en gegevens over elke plant – stengeldikte, bladvorm, bodemvochtigheid … – en sturen die draadloos naar een computer voor analyse. De boer krijgt realtime feedback en kan bijsturen met water, pesticiden of meststof in een nauwkeurig uitgemeten dosis en enkel daar waar het nodig is. De technologie kan ook helpen te beslissen wanneer de boer moet planten en oogsten.
Op die manier kan hij zijn tijd veel efficiënter indelen. Hij heeft minder water en chemicaliën nodig, zijn gewassen worden gezonder en zijn oogst groter. Dat betekent meer opbrengst voor de boer, maar ook minder vervuilende stoffen in de bodem.
Heel wat start-ups werken aan nieuwe software, sensoren en technieken voor onder meer luchtdata. Ook grote namen zoals Monsanto, John Deere, Dow en DuPont zetten in op precisielandbouw. De Amerikaanse overheid wil de evolutie stimuleren, en aan heel wat universiteiten komt het onderwerp aan bod.
Planten ontleden
Zaaizaadproducenten maken ook van de nieuwste technologische mogelijkheden gebruik om planteigenschappen in kaart te brengen, een opzet dat fenotypering heet. Planten worden een hele tijd lang met allerlei technische snufjes in de gaten gehouden om te zien welke het goed doen in wat voor omstandigheden. Die informatie wordt gekoppeld aan het plantengenoom. Zo kunnen producenten zaadrassen aanbieden op maat van de bodem en het klimaat. Fenotypering kan ook worden gebruikt om gewassen te ontwikkelen met een hogere voedingswaarde.
Tweede natuur
Toch staat niet iedereen te springen om in het verhaal van de precisielandbouw te stappen. De startkosten zijn niet min. Ook het gebrek aan breedband is op sommige plaatsen een struikelblok. Oudere generaties laten zich dan weer afschrikken door de computertechnologie, en uitgebreide systemen zijn te hoog gegrepen voor heel wat kleine boerenbedrijven in ontwikkelingslanden. In dat geval kunnen goedkopere, eenvoudigere systemen een oplossing bieden.
Salah Sukkarieh van de universiteit van Sydney heeft bijvoorbeeld in Indonesië een gestroomlijnd, goedkoop systeem uitgetest dat werkt op zonne-energie en mobiele telefoons. Ook de besparingen op lange termijn kunnen sommige landbouwers over de streep trekken. En hoe terughoudend sommige oude rotten ook zijn, de volgende generatie landbouwers zal opgegroeid zijn met computers, en loopt hoogstwaarschijnlijk wel warm voor de technologische aanpak.
