Tropenbroei

Wie heeft in tropenlanden eigenlijk baat bij wegwerpluiers?

Luierfabrikanten zwaaien met twee verkoopargumenten. Het eerste is de hygiëne. Oude lappen en andere wasbare luiervarianten zijn volgens hen onpraktisch en onhygiënisch, met name in arme regio’s waar weinig schoon water is om in te wassen.

Telkens lapjes moeten wassen is bovendien onnodig tijdrovend, beweren weggooi-obbyisten. Wegwerpluiers zijn tijdbesparend voor werkende vrouwen en vrouwen die op zoek zijn naar werk. De wegwerpluier als emancipatiewapen – mooier kan het haast niet.

Zeker in middenklasse-milieus slaat de boodschap aan. In sommige kringen tel je zonder Pamperbaby nauwelijks meer mee. Maar er is misschien ook een keerzijde.  Zorgen weggooiluiers niet juist voor ongezonde broei rond de kwetsbare, oververhitte babybilletjes en -balletjes?  Uitslag zou een risico kunnen zijn, en studies hebben eerder al uitgewezen dat luierbroei later de vruchtbaarheid van jongetjes kan aantasten.

Oud-tropenarts Fia Rijneke spreekt uit ervaring. “Wat dat werken betreft: dat zal wel loslopen. Werkende moeders laten zich heus niet tegenhouden. Oma is dan ook vaak degene die voor de baby zorgt.”

Dringende hygiënische noodzaak voor wegwerpluiers zien tropenkenners evenmin. ’s Nachts kan het handig zijn, maar overdag lopen kindjes in de tropen meestal gewoon in hun blote billen. Ook zijn ze vroeg zindelijk. Grote delen van de dag hebben baby’s en peuters dus helemaal geen luier nodig en dat zal niet snel veranderen. Maar dat betekent tevens dat het broeigevaar niet reusachtig is.

Het luierproject van Eos Magazine kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.