De huidige generatie zelfrijdende auto’s biedt nog geen sluitende oplossing voor de verminderde rijvaardigheden van ouderen.
We leven langer en willen ook langer mobiel blijven. Want dat betekent dat we langer onafhankelijk kunnen blijven en onze sociale contacten makkelijker kunnen onderhouden.
Maar allerhande problemen bedreigen de rijgeschiktheid van ouderen en verhogen hun risico op ongevallen. Denk maar aan gezondheidsproblemen, zoals een beperkter gezichtsvermogen, afnemende motorische vaardigheden en slechtere reflexen, of aan andere obstakels zoals de slechte zichtbaarheid bij regenachtig weer.
Kunnen zelfrijdende auto’s een oplossing bieden voor hen? Ze presteren even goed in alle weersomstandigheden en hebben geen moeite met nooit eerder genomen routes. Shuo Li, expert in intelligente transportsystemen aan de Britse University of Newcastle, zocht het uit.
Li wijst erop dat de zelfrijdende auto’s van nu al zo autonoom zijn dat bestuurders op het gemak achterover kunnen leunen en zelfs een film kunnen bekijken terwijl de auto aan het rijden is. Maar dat er nog altijd situaties zijn waarbij de auto hulp nodig heeft en de bestuurder vraagt om het stuur enkele seconden over te nemen. En dat gaat bij ouderen een pak moeizamer dan bij jongeren, blijkt uit zijn onderzoek.
Li vergeleek de reactietijd van een groep jonge volwassenen tussen 25 en 30 jaar met die van ouderen van 60 tot 81 jaar. Beide groepen reden een eindje met een zelfrijdende auto en kregen daarbij de opdracht hun voeten van de pedalen te halen en een tekst luidop af te lezen van een iPad. Plots kregen ze van de auto te horen dat ze hem moesten helpen om een stilstaand voertuig op de weg te ontwijken.
Li controleerde drie zaken: hoe lang het duurde voor de bestuurder weer in de juiste positie zat, hoe lang het duurde voor hij of zij de auto overnam door bijvoorbeeld het stuur vast te pakken en op de rem te gaan staan, en hoe lang het duurde voor hij of zij op het obstakel reageerde.
De jongeren omzeilden het obstakel al na gemiddeld 7 seconden, terwijl de ouderen daar 8,3 seconden over deden. Dat is een belangrijk verschil, want het betekent dat als de auto iets minder dan 100 kilometer per uur rijdt, de ouderen ongeveer 35 meter later reageren. Die afstand komt overeen met de lengte van tien auto’s.
Daar kwam nog bij dat de ouderen slechter presteerden in de manier waarop ze stuurden, remden en versnelden, wat het risico op ongevallen nog verhoogde. En dat ze ook bij slechte weersomstandigheden slechter scoorden.
Over het algemeen gaven de oudere proefpersonen aan dat ze positief stonden tegenover zelfrijdende auto’s. Tegelijk zegden ze graag tot op zekere hoogte controle te hebben over de auto. Of ten minste regelmatig een update te kunnen ontvangen over de verkeerssituatie. Li wil nu uitzoeken hoe de huidige generatie zelfrijdende auto’s verder aan ouderen kunnen worden aangepast.
