Ingebouwde voedingswijzer is omgekeerd stoplicht

Onze hersenen gebruiken een kleurcode om ons te vertellen wat we mogen eten en wat we best links laten liggen.

Rood betekent ‘laat het smaken’ en groen staat voor ‘hm, toch maar beter niet’. Met die kleurcode – een omgekeerd verkeerslicht, zeg maar – doet ons brein zijn zegje in onze voedingskeuze. Dat hebben Italiaanse wetenschappers ontdekt toen ze onderzochten in welke mate we (onbewust) kunnen inschatten welke producten veel calorieën of eiwitten bevatten en dus voedzaam zijn, en welke bijvoorbeeld slecht verteerbaar zijn.

Uitstekend menselijk gezichtsvermogen

In tegenstelling tot vele andere dieren zijn wij mensen uitgerust met een uitstekend gezichtsvermogen – anders dan bijvoorbeeld honden en katten waar de reukzin voorop staat. Dankzij de drie types van fotoreceptoren in onze ogen (voor blauw, geel en rood) kunnen we zeer veel kleuren en tinten van elkaar onderscheiden.

Volgens de Italianen blinken we vooral uit in het uit elkaar houden van rood en groen – als we kleurenblinden even buiten beschouwing laten. En dat is geen toeval, zo blijkt uit het onderzoek. Bij een grote groep vrijwilligers ontdekten de wetenschappers dat we een rode kleur automatisch en onbewust verbinden met een hoge aanwezigheid van calorieën en eiwitten. Dit terwijl we een groentint associëren met een lage voedingswaarde. De kleurcode, die het resultaat lijkt van een lange evolutie, geldt trouwens alleen voor voedingsproducten. Rode voorwerpen wekken bijvoorbeeld geen warmere gevoelens op dan groene dingen.

De onderzoekers gebruiken niet alleen rauwe voedingswaren in hun experiment. Bij bereide producten zagen ze dezelfde voorrang voor rood, hoewel de regel dat rood staat voor een hogere voedingswaarde hier veelal niet meer opgaat. Dat wijst er mogelijk op dat de kleurcode al bestond vóór de mens het vuur ontdekte en aan het kokkerellen sloeg. (sst)

Bron: Raffaella Rumiati, International School for Advanced Studies, Trieste, Italië in Scientific Reports