Microbrouwers zijn niet geïnteresseerd in de goedkopere ‘standaardhop’ die de grote brouwers gebruiken. Zij willen authentieke varianten, en vinden die onder andere in Poperinge. Ook kweker Joris Cambie van hopbedrijf De Plukker voelt die stijgende interesse. ‘Bepaalde rassen zijn voor de komende vijf jaar uitverkocht, nog voor ze zijn geplant dus. Dat is uitzonderlijk in de landbouw.’

Cambie verkoopt zijn hop vooral in kleinere hoeveelheden aan veel verschillende klanten. ‘Vooral in de Verenigde Staten zijn ‘Belgian Hops’ gegeerd bij craft brewers. Ook Belgische brouwers van speciaalbieren herwinnen hun interesse in de lokale hop.’ Dat Joris Cambie de enige biologische hopteler in België is, blijkt een bijkomende troef. ‘Toen ik er twintig jaar geleden mee begon, verklaarden de collega’s mij gek. Hop is omwille van zijn snelle groei zeer gevoelig voor plagen. Ik haal daardoor nooit de hoogste productie, maar dankzij mijn teeltmethode krijg ik wel meer geld voor mijn hop.’

Om op de wensen van de microbrouwers in te spelen, sloeg Cambie aan het experimenteren. ‘Vroeger waren brouwers conservatiever. Nu staan ze te springen telkens er nieuwe hopsoorten worden aangeboden.’ Cambie kweekt sinds kort bijvoorbeeld weer enkele authentieke Belgische rassen. ‘Die waren hier niet meer te krijgen. Ik heb ze teruggevonden in databanken in Slovenië en Groot-Brittannië. Het is een werk van vele jaren. Ik krijg één plantje uit een collectie, dat moet ik controleren op ziektes, planten en vermeerderen. Het duurt jaren voor ik een noemenswaardige opbrengst heb, maar er zijn nu al Belgische en Amerikaanse brouwerijen die ernaar vragen.’

Het Belgische hopareaal, dat zich grotendeels in Poperinge bevindt, bedraagt nog amper 150 hectare. Ter vergelijking: Duitsland, Tsjechië en de Verenigde Staten domineren de wereldmarkt met samen 45.000 hectare hop. Het kleinschalige karakter van Poperinge is nu een sterkte.

Hop is een doorlevende plant. De plant overwintert onder de grond en schiet elk jaar weer uit, zoals rabarber. De hopranken klimmen aan een tempo van tien centimeter per dag omhoog langs zeven meter lange klimdraden. Tijdens de langste zomerdagen groeit de hop zelfs 25 centimeter per dag.

Hop pluk je niet op het veld. De telers rukken volledige hopranken los en brengen ze naar een loods naast de akker. Daar worden ze machinaal geplukt, gereinigd en gedroogd. De hopbellen moeten minder dan 24 uur later droog zijn, anders gaan ze rotten of verliezen ze aroma.

Hop geeft bier zijn bittere smaak en verhoogt de bewaarbaarheid ervan. Voor 100 liter bier is ongeveer 200 gram hop nodig. Een hectare van Joris Cambie levert ongeveer 2.000 kilogram hop, en de kweker bezit 12,5 hectare. (Voor de liefhebbers: hoeveel pintjes kunnen daarmee gebrouwen worden?)