Stonehenge gebouwd op natuurlijke zonnewende-as

Nieuwe opgravingen bij de beroemde site van Stonehenge tonen aan dat het bouwwerk in het verlengde van een natuurlijke zonnewende-as ligt. Analyses hebben ook aangetoond dat er nog drie gaten waren voor stenen. Dat doet vermoeden dat de cirkel ooit gesloten was.

Vanaf het 4.300 jaar oude Stonehenge-monument loopt een laan in noordoostelijke richting tot aan de rivier Avon. Ze werd vroeger waarschijnlijk gebruikt als processieroute naar Stonehenge. Nieuwe opgravingen bevestigen nu de theorie dat de ‘Avenue’, zoals ze wordt genoemd, gebouwd is langs een landformatie uit de ijstijd die op natuurlijke wijze op de zonnewende-as ligt. Dat zou betekenen dat de positie van Stonehenge een vanzelfsprekend gevolg was van wat mensen toen al in het landschap zagen.
 

Archeologen van English Heritage, de organisatie die Stonehenge beheert, vonden onder de autoweg A344 die naast het monument loopt, natuurlijke kloven in het grondoppervlak. Die kloven lagen ooit tussen de aarden wallen die de laan afbakenden. De kloven zijn natuurlijk ontstaan door smeltwater uit de ijstijd en wijzen aan de ene kant precies naar de plaats waar de zon opkomt tijdens de zomerzonnewende en aan de andere kant naar de ondergaande zon tijdens de winterzonnewende.

Prof. Mike Parker Pearson van English Heritage spreekt van een belangrijke ontdekking. ‘Dit vertelt ons veel over waarom Stonehenge net hier stond en waarom onze voorouders zo geïnteresseerd waren in de zonnewendes. Het gaat niet om het aanbidden van de zon, een of andere kalender of een soort observatorium. Neen, deze natuurlijke landformatie ligt toevallig perfect op de zonnewende-as, wat voor onze voorouders hemel en aarde samenbracht.’

Ook Heather Sebire, de curator van Stonehenge, is blij met de ontdekking. Ze verwacht heel wat debat onder archeologen en historici over de precieze betekenis van de ontdekking, maar is er zelf vrij gerust op: ‘Dit is echt het ontbrekende stukje van de puzzel.’

Cirkel rond
Uit de nieuwste studie moet ook blijken dat de Stonehenge-cirkel ooit volledig gesloten was. Twee wetenschappers ontdekten drie gaten waar de verdwenen stenen gestaan zouden hebben. De twee deden hun ontdekking zonder enige apparatuur, maar merkten op dat drie plekken in het gras er droger uitzagen dan de rest. Volgens Parker Pearson werden de plekken nooit opgemerkt omdat het lang niet meer zo droog is geweest in Stonehenge en omdat deze zomer niet het hele terrein rond de stenen is besproeid met water.