Het Ray Charles-effect

Neurologen hebben ontdekt dat het gehoor erop vooruitgaat na een week gesimuleerde blindheid – althans bij tests op muizen.

Stevie Wonder en Ray Charles, maar ook de 17de-eeuwse componist Jacob van Eyck, zijn maar enkele voorbeelden van blinde muzikanten die hoge ogen gooien. Wetenschappers vermoedden al langer dan vandaag dat een gebrekkig gezichtsvermogen het gehoor stimuleert. Experimenten op muizen hebben dat nu ook bewezen. Amerikaanse neurologen hebben achterhaald dat zenuwcellen samenwerken opdat de verschillende zintuigen elkaar ondersteunen. Daaruit bleek duidelijk dat het wegvallen van één zintuig de werking van een andere zintuig versterkt. De resultaten staan te lezen in het vakblad Neuron.

Hoorapparaat

‘Door het zicht tijdelijk te belemmeren, zouden we het brein kunnen verplichten om zich beter toe te leggen op het gehoor. Dat kan van pas komen om bijvoorbeeld mensen met een hoorapparaat te helpen bij hun herstel’, zegt Hey-Kyoung Lee van de Johns Hopkins University.

Bij labmuizen bleek alvast dat diertjes die gedurende een week in duisternis leefden beduidend beter hoorden dan exemplaren waarbij de omstandigheden normaal bleven. Het gedeelte van het brein dat geluiden verwerkt, de primaire auditieve cortex, bleek daarvoor verantwoordelijk.

Enige probleem is voorlopig dat het gehoor van de testmuizen na enkele weken terug normaal werd. De onderzoekers hopen nu een manier te vinden om de zintuiglijke verbeteringen permanent te maken. (adw)