In de handboeken staat dat de overdracht van het genetische materiaal van onze mitochondriën gebeurt van moeder naar kind. Dat lijkt niet helemaal te kloppen.
Mitochondriën zijn de energiefabriekjes van de cel. Omdat ze over eigen DNA beschikken – dat verschilt van het DNA in de celkern – vermoeden celbiologen dat mitochondriën ooit als bacteriën door de eerste eukaryoten (de complexe levensvormen, zeg maar) werden gekaapt.
Algemeen wordt aangenomen dat dit mitochondriale DNA enkel wordt overgedragen via de moederlijke lijn, in tegenstelling tot het celkern-DNA, dat van beide ouders komt.
Amerikaanse biologen hebben nu echter bij verschillende ziekenhuispatiënten ‘sporen’ ontdekt van vaderlijke overerving van mitochondriaal DNA. Ze deden de vaststelling bij welgeteld 17 mensen, afkomstig uit drie verschillende families, die geen bloedband met elkaar hadden.
De mitochondriën van de mannelijke zaadcel bevinden zich in de staart, die wordt afgeworpen bij de bevruchting. De ontdekking doet vermoeden dat stukjes van de staart van de spermacel in zeer zeldzame gevallen toch de eicel weten binnen te dringen