Word je dik door chemicaliën in plastic?

Plastic zit overal in ons milieu. Microplastics bevatten chemische stoffen die je vetcellen beïnvloeden. Daardoor zouden ze meer vet opslaan. Deze week zei een hormoonspecialist in de media dat in microplastics hormoonverstoorders zitten die mogelijk obesitas mee doen toenemen in onze samenleving. Klopt dat?

Wat zijn microplastics?

  • Plastic valt vroeg of laat uit elkaar in steeds kleinere stukjes.
    • Alle stukjes kleiner dan een halve centimeter noemen we microplastics.
    • De meeste zijn zo klein dat je ze niet met het blote oog kan zien.
  • Microplastics blijven eeuwen in het milieu aanwezig.
    • Ze zitten in voedsel, flessenwater, in mindere mate in leidingwater en in de lucht.
    • Zo komen ze onvermijdelijk ook in je lichaam terecht.
  • Er is veel ongerustheid over de impact van deze plastic deeltjes op de gezondheid.
    • Microplastics zouden je vetmetabolisme vertragen.
    • Daardoor zou je makkelijker aankomen in gewicht. 

Microplastics en obesitas

Amerikaanse onderzoekers gingen na of microplastics een rol spelen in het ontstaan van obesitas (1). De wetenschappers voerden daarvoor een literatuurstudie uit:

  • Ze stelden vast dat er nog maar weinig geweten is over het effect van microplastics op het lichaam. We weten niet of deze deeltjes zich opstapelen in je lichaam en of ze cellen kunnen binnendringen.
  • De onderzoekers constateerden wel dat het aantal mensen met obesitas toeneemt, net als het gebruik van plastic.
  • In de VS daalde tussen 1988 en 2006 het aantal calorieën dat mensen per dag opnemen, terwijl het BMI steeg met 2,3 kg/m2.
  • Uit 8 studies bleek dat microplastics je darmbacteriën kunnen beïnvloeden, net als je vetmetabolisme.

De wetenschappers besluiten dat er meer onderzoek nodig is naar het effect van microplastics op het lichaamsgewicht.

Hoe moet je dit nieuws interpreteren?

Er bestaat nog veel onduidelijkheid over het effect van microplastics op het lichaamsgewicht:

  • Het is belangrijk om te weten dat zowel de Europese Commissie als de Wereldgezondheidsorganisatie microplastics niet als schadelijk voor de gezondheid beschouwen (2,3).

  • De 8 studies die een invloed van microplastics op de darmbacteriën vaststelden, testten enkel bij dieren, meestal muizen. Het is dus te vroeg om daaruit conclusies te trekken over het effect bij mensen.
  • Het argument dat we minder eten, maar dat er toch meer obesitas ontstaat, is zwak.
    • We weten niet of de mensen die obesitas ontwikkelen ook effectief minder eten.
    • Bovendien bewegen we veel minder dan vroeger:
      • Tijdens dezelfde periode (1988-2006) steeg bijvoorbeeld het aantal wagens op de baan.
      • Dat kan eveneens mee tot meer obesitas hebben geleid.
    • Dergelijke onwetenschappelijke argumenten ondermijnen de geloofwaardigheid van het wetenschappelijk onderzoek en dragen niet bij aan het debat.

Microplastics zijn zeer schadelijk voor het milieu, zeker voor het leven in de oceanen. Of de kleine plasticdeeltjes ook een impact hebben op de gezondheid van mensen, is echter nog onduidelijk. Er moet meer degelijk onderzoek gebeuren bij mensen.

Conclusie

Sinds we meer plastic zijn beginnen te produceren, is ook de vervuiling door microplastics in ons milieu toegenomen. Deze kleine plasticdeeltjes komen via diverse wegen in je lichaam terecht. Onderzoekers stelden vast dat microplastics het vetmetabolisme van proefdieren nadelig kunnen beïnvloeden. Daardoor zouden ze zwaarder kunnen worden zonder meer te eten. Of microplastics ook een rol spelen in de toenemende obesitas bij mensen, is nog onduidelijk.