Zo ontstaan vingerafdrukken

Onze vingerafdruk is, kort samengevat, het lijnenpatroon dat achtergelaten wordt door de natuurlijke vetlaag op de huid van een vingertop. Hij is bij elk van ons verschillend door het unieke lijnenspel van patronen. Aan de basis gaat het dan om boog-, lus- en draaiingspatronen. De genetische logica zegt dat de genen verantwoordelijk voor de huidvorming aan de oorsprong hiervan liggen. Dat dachten genetici Jinxi Li (Fudan-universiteit, Shanghai) en Sijia Wang (Shanghai Institute of Nutrition and Health) zelf trouwens ook. Tot ze de resultaten bekeken van hun eigen onderzoek.

Hun studie is de meest uitgebreide ooit op dit vlak: ze scanden het DNA van meer dan 23.000 onderzoekpersonen, verdeeld over alle etnische groepen. Li en Wang stelden daarbij vast dat minstens 43 genetische factoren een rol spelen bij het vormen van de afdruk op de vingers en de tenen van een foetus vanaf de derde maand van de zwangerschap. Dat spoort in grote lijnen met de beschikbare kennis. Maar ze stuitten wel op een nieuw doorslaggevend element

Door het uitrekken en verlengen van de vingers van een embryo kan een boogpatroon (links) omgevormd worden tot een lus (centraal), stellen de onderzoekers. (© Fudi Wang)

Uit hun onderzoeksresultaten concluderen ze namelijk dat de meest dominerende invloed uitgaat van het gen dat instaat voor de vorming van de ledematen bij een embryo. Met andere woorden, onze vingerafdrukken hangen niet genetisch samen met onze huid maar met onze vingers. Meer bepaald met de lengte ervan. Li en Wang gaan ervan uit dat de unieke patronen daarbij bepaald worden door de kracht die wordt uitgeoefend bij het groeien van het embryo: ‘Naarmate de hand groeit, worden de vingers uitgerekt en verlengd. En daardoor kan bijvoorbeeld wat oorspronkelijk een boogpatroon was, omgevormd worden tot een lus.’