Wetenschappers van over de hele wereld spreken hun steun voor de klimaatspijbelaars uit in een open brief in het vakblad Science. Onder andere biologen Sara Vicca en Joke Van den Berghe van UAntwerpen en klimaatwetenschapper Jean-Pascal van Ypersele van UCLouvain schreven mee.
Hier kan je de Nederlandse vertaling van die brief lezen (klik hier voor het origineel in het Engels). De auteurs staan onderaan de tekst vermeld.
Wereldwijd is de jeugd begonnen met een aanhoudend protest voor de bescherming van het klimaat en andere grondslagen van het menselijk welzijn. Als wetenschappers die onlangs soortgelijke ondersteuningsbrieven zijn gestart in ons eigen land, vragen we onze collega's uit alle disciplines en uit de hele wereld om deze jonge klimaatdemonstranten te steunen. We verklaren: Hun zorgen zijn gerechtvaardigd en worden ondersteund door de best beschikbare wetenschap. De huidige maatregelen voor de bescherming van het klimaat en de biosfeer zijn uiterst ontoereikend.
Bijna elk land heeft de Overeenkomst van Parijs van 2015 ondertekend en geratificeerd, en heeft zich er krachtens het internationale recht toe verbonden om de opwarming van de aarde ruim onder de 2°C boven pre-industriële niveaus te houden, en zich in te spannen om de temperatuurstijging tot 1,5°C te beperken. De wetenschappelijke gemeenschap heeft duidelijk geconcludeerd dat een opwarming van de aarde van 2°C in plaats van 1,5°C de gevolgen van de klimaatverandering aanzienlijk zou verhogen en dat het risico bestaat dat sommige gevolgen onomkeerbaar worden. Bovendien zou 2°C opwarming, door de ongelijke verdeling van de meeste gevolgen, bestaande wereldwijde ongelijkheden verder verergeren.
Het is van cruciaal belang om onmiddellijk te beginnen met een snelle emissiereductie van CO2 en andere broeikasgassen. De mate waarin de mensheid de klimaatcrisis in de toekomst zal ervaren zal worden bepaald door onze cumulatieve emissies; snelle reductie nu beperkt de schade. Zo heeft het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) recentelijk vastgesteld dat het halveren van de CO2-uitstoot tegen 2030 (ten opzichte van het niveau van 2010) en wereldwijd een nul-uitstoot van CO2 tegen 2050 (samen met sterke reducties van andere broeikasgassen) een kans van 50% geeft om onder de 1,5°C opwarming te blijven. Gezien het feit dat geïndustrialiseerde landen meer emissies geproduceerd hebben en er meer van hebben geprofiteerd, hebben ze een ethische verantwoordelijkheid om deze overgang sneller te realiseren dan de wereld als geheel.
Er bestaan al veel sociale, technologische en op de natuur gebaseerde oplossingen. De jonge demonstranten eisen terecht dat deze oplossingen worden gebruikt om tot een duurzame samenleving te komen. Zonder gedurfde en gerichte actie is hun toekomst in kritiek gevaar. Er is geen tijd om te wachten totdat ze aan de macht zijn.
Politici hebben de enorme verantwoordelijkheid om tijdig de noodzakelijke kadervoorwaarden te scheppen. Er is gericht beleid nodig om klimaatvriendelijke en duurzame actie eenvoudig en kosteneffectief te maken en activiteiten die het klimaat schaden onaantrekkelijk en duur te maken. Voorbeelden hiervan zijn effectieve CO2-prijzen en -regelgeving; stopzetting van subsidies voor klimaatschadelijke activiteiten en producten; efficiëntienormen; sociale innovaties; en massale, gerichte investeringen in oplossingen zoals hernieuwbare energie, sectoroverschrijdende elektrificatie, openbaar-vervoersinfrastructuur en vraagreductie. Een sociaal eerlijke verdeling van de kosten en baten van klimaatactie vereist specifieke aandacht, maar het is zowel mogelijk als essentieel.
De enorme mobilisatie aan de basis van de klimaatbeweging bij de jeugd - met inbegrip van Fridays for future, Youth for Climate, en de Youth Climate Strike - toont aan dat jonge mensen de situatie begrijpen. We zijn het eens met hun vraag om snelle en krachtige actie en ondersteunen ze. We zien het als onze sociale, ethische en wetenschappelijke verantwoordelijkheid om in duidelijke bewoordingen te stellen: alleen als de mensheid snel en resoluut handelt kunnen we het broeikaseffect beperken, het voortdurende massale uitsterven van dier- en plantensoorten stoppen, de natuurlijke basis voor onze voedselvoorziening en het welzijn van de huidige en toekomstige generaties behouden. Dit is wat de jongeren willen bereiken. Ze verdienen ons respect en onze volledige steun.
Vertaling: Wouter Lefebvre
Auteurs
Gregor Hagedorn, Berlijn, Duitsland
Peter Kalmus, Joint Institute for Regional Earth System Science & Engineering, University of California, Los Angeles, Los Angeles, CA 90095, USA.
Michael Mann, Earth System Science Center, Penn State University, University Park, PA 16802, USA.
Sara Vicca, Universiteit Antwerpen, Wilrijk, Antwerp, Belgium.
Joke Van den Berge, Universiteit Antwerpen, Wilrijk, Antwerp, Belgium.
Jean-Pascal van Ypersele, Université catholique de Louvain, 1348 Louvain-la-Neuve, Belgium.
Dominique Bourg, Université de Lausanne, Lausanne, Switzerland.
Jan Rotmans, Erasmus University, Rotterdam, 3000 DR Rotterdam, Netherlands.
Roope Kaaronen, Helsinki Institute of Sustainability Science, Faculty of Social Sciences, University of Helsinki, 00014 Helsinki, Finland.
Stefan Rahmstorf, Potsdam Institute for Climate Impact Research, 14473 Potsdam, Germany.
Helga Kromp-Kolb, Center for Global Change and Sustainability, University of Natural Resources and Life Sciences, 1180 Vienna, Austria.
Gottfried Kirchengast, Wegener Center for Climate and Global Change, University of Graz, 8010 Graz, Austria.
Reto Knutti, Institute for Atmospheric and Climate Science, ETH Zürich, 8092 Zürich, Switzerland.
Sonia I. Seneviratne, Institute for Atmospheric and Climate Science, ETH Zürich, 8092 Zürich, Switzerland.
Philippe Thalmann, École Polytechnique Fédérale de Lausanne, 1015 Lausanne, Switzerland.
Raven Cretney, Department of Political Science and Public Policy, University of Waikato, Hamilton, Waikato, New Zealand.
Alison Green, Scientists Warning UK, Cambridge, UK.
Kevin Anderson, The University of Manchester, UK, Uppsala University, Uppsala, Sweden.
Martin Hedberg, Polyfuture Institute SWC, Stockholm, Sweden.
Douglas Nilsson, Department of Environmental Science and Analytical Chemistry, Stockholm University, 106 91 Stockholm, Sweden.
Amita Kuttner, University of California, Santa Cruz, Santa Cruz, CA 95064, USA.
Katharine Hayhoe, Climate Center, Texas Tech University, Lubbock, TX 79409, USA.
Bronnen
1) M. Warren, Nature 567, 291 (2019). “Pictures from youth climate strikes around the world,” The New York Times (2019); www.nytimes.com/2019/03/15/climate/climate-school-strikes.html.
2) United Nations Framework Convention on Climate Change, “Decision 1/CP.21: Adoption of the Paris Agreement,” (Paris, France, 2015); https://unfccc.int/files/essential_background/convention/application/pdf/english_paris_agreement.pdf.
3) IPCC, “Summary for policymakers: Global warming of 1.5 °C—An IPCC Special Report on the impacts of global warming of 1.5 °C above pre-industrial levels and related global greenhouse gas emission pathways, in the context of strengthening the global response to the threat of climate change, sustainable development, and efforts to eradicate poverty,” V. Masson-Delmotte et al., Eds. (IPCC, World Meteorological Organization, United Nations Environment Programme, Geneva, Switzerland, 2018); www.ipcc.ch/report/sr15.
4) C. Kolstad et al., in Climate Change 2014: Mitigation of Climate Change: Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change, O. Edenhofer et al., Eds. (Cambridge Univ. Press, Cambridge, UK, 2014).
5) Fridays for Future (www.fridaysforfuture.org).
6) IPCC, Climate Change 2014: Synthesis Report: Contribution of Working Groups I, II and III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change, Core Writing Team, R. K. Pachauri, L. A. Meyer, Eds. (IPCC, Geneva, Switzerland, 2014).
