Duiven ervaren ruimte en tijd net als wij

Duiven hebben een notie van de begrippen ruimte en tijd, maar gebruiken daar een ander deel van hun brein voor dan primaten. Dat melden Amerikaanse wetenschappers in het vakblad Current Biology.

De duiven kregen op een computerscherm een lijnstuk te zien met variabele lengte, gedurende een variabele periode. Vervolgens moesten ze door op een knop te drukken de lengte van het lijnstuk of de tijdspanne beoordelen. De vogels beoordeelden lijnstukken die ze langer hadden gezien als langer, en dachten dat ze langere lijnstukken langer te zien kregen.

In een eerste trainingsfase kregen de duiven een lijnstuk van zes of vierentwintig centimeter te zien, gedurende twee of acht seconden. Door nadien op het juiste symbool te klikken, konden ze de lengte van de lijn of de tijd aangeven, en een beloning verdienen. Vervolgens gingen de wetenschappers de lengte van de lijnen en de tijdsintervallen variëren. Doordat de duiven niet wisten of ze een vraag over de lengte van de lijn of over de lengte van de tijd zouden krijgen, moesten ze op beide letten.

Dat de perceptie van ruimte en tijd elkaar beïnvloeden, wijst er volgens de onderzoekers op dat duiven hetzelfde hersengebied gebruiken om informatie over beide te verwerken. Bij mensen gebeurt dat in de pariëtale kwab, een onderdeel van de hersenschors. Maar duiven hebben geen duidelijk onderscheidbare pariëtale kwab, en moeten dus een ander deel van hun brein gebruiken. Een andere mogelijkheid is dat een ander deel van het centraal zenuwstelsel bij het proces betrokken is, dat primaten en vogels beiden van een gemeenschappelijke voorouder hebben geërfd. In elk geval maakt de studie nog maar eens duidelijk dat het vogelbrein tot meer in staat is dan we denken.